💕 ချစ်သောအမောင်

💕 Seven

✍️ Unicode

" ပန်းကလေးများ ...... ပွင့်တော့မည် ...... ဖူးတံဝင့်လို့ချီ .......
နေခြည်မှာ ....... ရွှေရည်လောင်း ......
ငါတို့ စာသင်ကျောင်း ....... "

ဂစ်တာသံနဲ့အတူတူလွင့်ပျံလာတဲ့ ကဗျာဆိုသံက သူငယ်တန်းတင်မက တစ်ကျောင်းလုံးမှာရှိတဲ့စာဖတ်သံတွေကိုတိတ်သွားစေအောင်ဆွဲဆောင်နိုင်လှသည်။

တစ်ကျောင်းလုံးဆိုတာကလည်း အဆောင်တစ်ဆောင်တည်းပဲရှိတာကိုး။တစ်ဆောင်တည်းမှာမှ ကျောင်းသားပေါင်း ငါးဆယ်တောင်မပြည့်တတ်။

ဒီတော့လည်း စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာတစ်ခုခုတွေ့လာတိုင်း၊သူတို့သဘောကျတာတစ်ခုခုတွေ့လာတိုင်း တိုင်ပင်ထားစရာမလိုအောင် ကလေးတွေအသံကတညီတညာတည်းတိတ်သွားမြဲ။

အခုလည်း ဘုဏ်းမိုရ်က သူငယ်တန်းကလေးတွေကိုဂစ်တာနဲ့ကဗျာဆိုပြနေတာကြားပြီး ဒီဘက်အခန်းကကျောင်းသားတွေပါစိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေကြတာပဲ။

" ကဲ သားသားတို့မီးမီးတို့ကော ဆရာလေးနဲ့အတူတူလိုက်ဆိုကြမယ်နော်… "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ… "

တညီတညာတည်းထွက်လာတဲ့ကလေးတွေရဲ့အသံမှာပျော်ရွှင်ခြင်းတွေကအပြည့်။

" ပန်းကလေးများ ...... ပွင့်တော့မည် ...... ဖူးတံဝင့်လို့ချီ ....... "
" ပန်းကလေးများ ...... ပွင့်တော့မည် ...... ဖူးတံဝင့်လို့ချီ ....... "

ရှေ့ကဆိုပေးနေတဲ့ဘုဏ်းမိုရ်အသံက ငြိမ်းညောင်းတဲ့ဂစ်တာသံနဲ့အတူထွက်လာချိန်မှာ ‌‌နောက်ကလိုက်ဆိုကြတဲ့ကလေးတွေကလည်း လက်ခုပ်တွေတီးကာအားရပါးရအော်ဟစ်ဆိုကြတာမို့ အသံတွေကမြိုင်နေသည်။

ငြိမ်းချမ်းတောင်စိတ်ထဲကလိုက်ဆိုရင်းအလိုလိုပျော်ရွှင်လာသည်။

" နေခြည်မှာ ....... ရွှေရည်လောင်း ......
ငါတို့ စာသင်ကျောင်း ....... "
" နေခြည်မှာ ....... ရွှေရည်လောင်း ......
ငါတို့ စာသင်ကျောင်း ....... "

သူငယ်တန်းကလေးတွေဆီကအပျော်က ဒီဘက်အတန်းကကလေးတွေဆီအထိကူးစက်လာပါပြီ။လက်ခုပ်တီးကာလိုက်ဆိုကြရင်း တစ်ကျောင်းလုံးကအသံတွေဝေစီလာသည်။