💕 Eleven

4.2K 277 2
                                    

✍️ Unicode

" လိမ်ချင်ရင်လည်း ပီပြင်အောင်လိမ်စမ်းပါ…… "

ဆရာတော့်ဆီကထွက်လာတဲ့အသံမှာဒေါသသံတို့မပါပါ။တစ်ပင်လုံးနီးပါးဖြူဖွေးအောင်ပွင့်နေဆဲကံကော်ပင်အောက်ကကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ဆရာတော့်မျက်နှာကအေးအေးချမ်းချမ်း။

ဆရာတော့်ရှေ့မှာတော့ မျက်နှာကိုအောက်ငုံ့ထားပြီးထိုင်နေတဲ့ ကပ္ပိယကြီးကဒူးတုပ်လျက်သား။

နေ့လည်စာထမင်းလာစားကြတဲ့ငြိမ်းချမ်းနဲ့ဘုဏ်းမိုရ်တို့လည်း ကပ္ပိယကြီးဘေးနားမှာဝင်ထိုင်ပြီး ဆရာတော်ကိုဦးချလိုက်ကြသည်။

" ကပ္ပိယကြီးက ဘာဖြစ်လို့လဲဘုရား…… "

" ညတုန်းက ရွာထဲကလူတွေနဲ့ ထန်းရည်သောက်ပြီးအလွန်အကျွံမူးလာခဲ့လို့ဆုံးမနေတာလေ… အဲဒါအများကြီးသောက်တာမဟုတ်ပါဘူး နည်းနည်းပဲသောက်တာပါလို့ဆင်ခြေလက်ခြေပေးပြီးလိမ်နေလို့…… "

" ဪ… "

ဘုဏ်မိုရ်ဆီက ဪ ဆိုတဲ့အသံမှာစူးစမ်းလိုဟန်အပြည့်။

" တပည့်တော်မလိမ်ပါဘူးဘုရား… တောက်တုန်းကတော့နည်းနည်းပါ ဘယ်လိုဘယ်လိုမူးတွားမှန်းမတိပါဘူးဘုရား…… "

" ဖြစ်နိုင်ပါတယ်ဘုရား… ကပ္ပိယကြီးက အသက်လည်းကြီးပြီဆိုတော့ ထန်းရည်ရဲ့ဒဏ်ကိုမခံနိုင်တော့တာလည်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်ဘုရား…… "

ဆရာတော်ဘုရားကနည်းနည်းတွေသွားပြီး ကပ္ပိယကြီးကို သွား‌ဖို့လက်ဟန်ပြလိုက်တာမို့ ကပ္ပိယကြီးလည်းအနားမှထကာထွက်သွားသည်။

" ငြိမ်းချမ်းနဲ့ ဒကာလေးမောင်ဘုဏ်းမိုရ်… "

" ဘုရား… "

" ထန်းရေတို့အရက်တို့မူးယစ်စေတဲ့အရာတွေကိုမသောက်ကြနဲ့နော် ရှောင်ကြကွဲ့…… "

" တင်ပါ့ဘုရား…… "

" မူးယစ်သွားတဲ့အခါ မကောင်းမှုဒုစရိုက်အကုသိုလ်တွေကို အလွယ်တကူပြုလုပ်မိတတ်ကြတယ်ကွဲ့… ဒါ့ကြောင့်အတတ်နိုင်ဆုံးမသောက်မစားမိအောင်သတိထားကြ ကြားလား…… "

💕 ချစ်သောအမောင်Where stories live. Discover now