💕 ချစ်သောအမောင်

💕 Fifteen

✍️ Unicode

" ငါကောဘယ်လိုခေါ်ရင်ကောင်းမလဲဟင်…… "

မျက်နှာမှာရှက်သွေးဖြာရင်း ဘာပြောရမယ်မှန်းမသိ ပြောချင်ရာပြောနေတဲ့မမြတ်သူသူကိုကြည့်ပြီးငြိမ်းချမ်းရယ်ချင်နေမိပြန်သည်။

ရွာထဲကစာမတတ်တဲ့လူကြီးတွေကို အ သုံးလုံးသင်တန်း စာသင်ကြမယ်ဆိုတော့ ရွာထဲကစာရေးတတ်ဖတ်သူတွေကိုအကူအညီတောင်းတဲ့အခါ မမြတ်သူသူရောပါလာသည်။

စာသင်ကူရမှာထက် ဘုဏ်းမိုရ်နဲ့နေ့တိုင်းတွေ့ရမှာကိုပျော်နေတဲ့မမြတ်သူသူက ဘုဏ်းမိုရ်ကိုဘယ်လိုခေါ်ရင်ကောင်းမလဲတွေးကာရင်ခုန်နေပုံရသည်။

" ဟဲ့ ဆရာလေးလို့ခေါ်ရင်ကောင်းမလား… မောင်လေးလို့ခေါ်ရင်ကောင်းမလား… ပြောစမ်းပါဦးဟဲ့ငြိမ်းချမ်းရဲ့… "

" အာ… ကျွန်တော့်ကိုငြိမ်းချမ်းလို့ခေါ်သလိုပဲ ဘုဏ်းမိုရ်လို့ခေါ်လိုက်ရင်ပြီးနေတဲ့ဟာကို…… "

" ဘုဏ်းမိုရ်ဆိုပြီး ခေါ်လို့ဘယ်ကောင်းမလဲဟဲ့… ဆရာလေးဆိုလည်းဆရာလေး မောင်လေးဆိုလည်းမောင်လေးပေါ့… "

" ဒါဆိုလည်း ‌မောင်လေးဆရာဘုဏ်းမိုရ်လို့ခေါ်လိုက်… "

" ဒေါက်… "

ခေါင်းပေါ်မှာပူခနဲဖြစ်သွားသည်။မမြတ်သူသူလက်သံကပြင်းလှတာမို့ ခေါင်းပေါ်မှာဘုထွက်လာသလားအထင်နဲ့ ငြိမ်းချမ်းကိုယ့်ခေါင်းကိုစမ်းကြည့်ရသေးသည်။

" အား နာတယ်ဗျ… ဒီမှာပန်းတွေကကိုင်ထားရသေးတာမမြင်ဘူးလားလို့…… "

" နင်ကဘာလို့ငါ့ကိုလျှောက်ပြောနေတလဲဟဲ့ တေနာရဲ့…… "

ဒီနေ့ကဝါခေါင်လပြည့်မေတ္တာအခါတော်နေ့။ရွာမှာကလပြည့်လကွယ်ညတိုင်းဆီမီးကမ်းပန်းကမ်းလုပ်နေကြ။

ဆီမီးကမ်းပန်းကမ်းတယ်ဆိုတာက တစ်ယောက်ကနေတစ်ယောက်လက်ကိုဆီးမီးတစ်လှည့်ပန်းတစ်လှည့်ကမ်းရင်း မြတ်စွာဘုရားဆီအထိလက်ဆင့်ကမ်းပူဇော်ကြတာ။

အဓိပ္ပါယ်ကတော့ မြတ်စွာဘုရားမှာပူဇော်တဲ့ ဆီမီးတိုင်းပန်းတိုင်းကို လူတိုင်းကလက်နဲ့ထိပြီး ကပ်လှူပူဇော်ကြတယ်ဆိုတဲ့သဘောပါပဲ။