×ZORAKİ EVLİLİK×

Bölüm-20-

Karin kız mı, erkek mi?

Merhaba!!!!!

Bölümü okuyun ondan sonra konuşalım!!!
______________(⁠っ⁠˘⁠з⁠(⁠˘⁠⌣⁠˘⁠ ⁠)____________

"Ben... Üzgünüm, Karin-chan..." Karin duyduğu kelimeler ile içindeki son umudunu da uçurumdan aşağıya atmış oldu. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Naruto bu halini görünce gözleri doldu. Rin'in uzattığı peçeteyle hemen kuzeninin karnını silip kapattı. Onun oturmasını sağlayarak ona sarıldı. "Na-Naruto... Ben sana demiştim! 'hık' Ben anne olamayacağım demiştim... 'hık' Neden geldik ki?!" Naruto ona daha da sıkı sarıldı. "Şşhhh sakin... Hala umudumuz var. Baa-chan'ın üzerinde çalıştığı bir şey bile var... Lütfen, toparla kendini. Senin güçlü olman lazım. Eğer böyle kendini yıpratmaya devam edersen ihtimal iyice düşecek... Karin..."

"Naruto... Çok fazla bir şey istemedim ki... Mutlu bir ailem olsun istedim sadece... Sevdiğim adama benzeyen çocuklarım olsun istedim... Çok bir şey mi?" Naruto bir eliyle Karin'in saçlarını okşamaya başladı. "Karin, lütfen... Hadi, senle bir lavaboya gidelim." Naruto Karin'i zorla ayağa kaldırınca beraber odadan çıktılar. Kuzenler ilerlemeye başlamıştı ki koridorun başındaki mavi saçlı çocuğu görünce Karin kendini odaya attı. Naruto da hızla arkasından girdi. Karin odanın ortasında bir ileri bir geri gidiyordu. Naruto onu durdurup yüzüne bakmasını sağladı. "Karin kendine gel!"

"A-ama-" Karin yüzüne yediği tokatla kelimelerini boğazına tıktı. "Beni dinle! Tedavi olucaksın ve mutlu bir yuva kuracaksın! Aması beni ilgilendirmez! Şimdi kendini topla ve benimle beraber eve gel!" Naruto'nun bu öfkesine karşı ne Rin ne de Karin tepki verebilmişti. "Rin-nii bir ay sonra tekrar görüşürüz!" Naruto Karin'i orada bırakıp dışarıya çıktı. Hızlı adımlarla koltukta oturan Suigetsu'nun yanına geldi. "Sarışın? Karin nerede?"

"He-hey! Naruto, beni bekle!" Kırmızı saçlı kız koşarak Naruto'nun yanına geldi. "Tamam! Ne dersen yapacağım! Yeter ki..." Naruto'nun kendisine sarılmasıyla ne olduğunu şaşırdı. "Özür dilerim, fazla tepki verdim. Şu hormonlar..." Karin ayrıldı ve Naruto'nun elini tuttu. "Sana söz veriyorum! Onun için elimden geleni fazlasıyla yapacağım!" Naruto ona gülümsedi. "Sana söz, her zaman arkanda olacağım." Suigetsu ayağa kalkıp karşılarına dikildi. "Ne olduğunu pek anlamış değilim ama bir sıkıntı yok değil mi? Sasuke ile uğraşmak istemiyorum da."

"Yok bir şey. Hadi eve gidelim." Kuzenler önden yürümeye başlayınca Suigetsu arkalarından baka kaldı. "Tanrım... Sasuke ve bana sabır diliyorum..."

_________________
*6 GÜN SONRA*
_________________

Naruto odanın içinde dört dönüyordu. Lütfen... Lütfen... Sasuke, lütfen akşam yanımda ol... Kapı tıklatıldığında durup oraya baktı. İçeriye Karin girince zorla gülümsedi. Karin yüzünü buruşturup burnunu tuttu. "Naruto neyin var? Oda çürük domates kokuyor." Naruto bir şey demeden yatağa oturdu. Karin de pencereyi açtıktan sonra ona katıldı. "Sorun ne?" Naruto dudak bükerek kafasını eğdi. "Korkuyorum... Geri gelmemesinden çok korkuyorum." Karin sarışın çocuğun oynadığı elini tuttu. "Naruto kendini üzmeni gerektirecek bir durum yok. Sasuke sadece klanlar arası önemli bir toplantıya gitti. Akşam da evde olur."

"Ama dünden beri telefonuna ulaşamıyorum." Karin Naruto'yu kendine döndürdü. "Büyük bir ihtimalle uçakta. Sen de biliyorsun ki gittiği yer aşırı uzak. O yüzden uçak yolculuğu uzun sürüyor. Telefonu kapalıdır." Naruto hala endişeliydi, hala korkuyordu. Karin gülümseyerek sarışın çocuğu ayağa kaldırdı. "Senin şu an en büyük derdinin dolaptaki tatlının bitmesi olmalı." Naruto şaşkınlıkla Karin'e baktı. Sarışın, kızı elinden tutup çekiştirmeye başladı. "Bana tatlı yapacaksın, hadi!" Karin kıkırdayarak Naruto'nun peşinden gitmeye başladı.