×ZORAKİ EVLİLİK×

Bölüm-24-

__________________🚪________________

*NARUTO'DAN*

Çok güzel kokuyor... Kokunun kaynağına iyice sokulurken ellerimi sıkılaştırdım. Belimdeki elin de aynı şekilde olması ile gözlerimi araladım. Gördüğüm şey bembeyaz ten oldu. Sasuke... Saat kaç oldu? Kakashi nii ne alemde acaba? Gidip bir bakayım. Yavaşça kafamı geri çekince Sasuke de bana doğru döndü. Ona küçük bir gülümseme sunarken o da bana gülümsedi. Sonra ise hemen kafasını çevirip karşıya baktı. Bir günaydın öpücüğü fena olmazdı aslında. Ben de kafamı oraya çevirince doktorun orada olduğunu gördüm. Utandım işte. Yerimde doğrulurken doktor baktığı dosyadan kafasını kaldırıp gülümsedi. "Tünaydın, Naruto-kun."

"Tünaydın..." O kadar oldu mu yaa? Yandaki saate kafamı çevirdiğim zaman saatin çoktan dört olduğunu gördüm. Çok geç kaldım! Hızla ayağa kalktım ve terlikleri giydim. "Ben Kakashi nii'ye bakıp geleceğim." Sasuke'nin yanağına öpücük kondurup koşarak dışarıya çıktım. Gülen doktor muydu? Neyse. Hızlı adımlarla merdivenlerden inerken karşıma İtachi nii çıktı. "Naruto? Ben de size bakmaya geliyordum."

"Ben de. Uyuya kalmışım, bir bakayım dedim." Beraber aşağı doğru yönelirken elindeki poşeti uzattı. "Bunu sana almıştım. Acıkmışsındır, diye." Poşeti açtığımda içinde iki yarım tost vardı. Açmışım... "Sağol nii... Bu arada bir haber var mı?" Kafasını iki yana salladı. "Oradan çıkan yok ancak Karin geldi. Amacı sizi görmekti ama Kakaski'nin durumunu öğrenince doğumhaneye girmek için birilerine başvurdu. Ve girdi de, Obito onun çıkmasını bekliyor."

"Ben de meraklandım işte. Karin belki çıkmıştır, biraz daha hızlansak?" İtachi nii kıkırdarken kafası ile onayladı. Sonunda diğerlerinin olduğu yere gelince Obito nii bu tarafa arkasını dönmüş kafasını da eğmişti. Bir şey mi oldu? Yanına doğru adımlarken "Nii bir şey mi oldu?" dedim ama yanına geldiğimde kucağında mavi bir kundağa sarılmış bir bebek vardı. "Oldu... Sakumo aramıza katıldı." Yüzüne baktığımda ağladığını fark ettim. Demek Sakumo, ha? Sakumo'nun boynuna yaklaşıp kokladı ve yanağına yavaşça dudaklarını bastırdı. Bu haline gülümserken içeriye tekrar girmek için hazırlanan Karin'in yanına gittim. "Kakashi nii nasıl?"

"Çıktığımda diğerinin çoktan kafası gözüküyordu. Ve çok yorgun. Bu haylaz onu biraz zorladı." Kıkırdadım ve onu daha fazla tutmayarak Obito nii'nin yanına döndüm. Bebeği bana doğru uzattı gülümseyerek. "Tutmak ister misin Naru? Bizden sonra seninde feromon kokunu alsın istiyorum. Sana da en az bizim kadar güvensin istiyorum." Gözlerim dolarken nazik ve yavaş hareketlerle kucağıma aldım. Kakashi nii gibi beyaz saçları vardı. Burnumu boynuna yumuşak bir şekilde koydum ve gözlerimi kapatıp kokusunu içime çektim. Çok güzel kokuyorsun... Kımıldayınca kafamı çektim ve açılan gözlerine baktım. Bana bakmıyordu ama bunu beklemiyordum zaten. Daha fazla beklemeyip onu almak için gelen hemşireye verdim. "Birkaç gün küvözde kaldıktan sonra çıkış yapabilirsiniz ama bu diğer bebeğe bağlı bir şey."

"Anladım. Sağolun." Hemşire yanımızdan uzaklaşırken ben de içimden taşmak üzere olan ağlama isteğim ile diğerlerine arkamı döndüm. İkizler ile birkaç ay fark olacaktı bebeğimin ama yok... Birinin omzuma elini koyması ile göz yaşlarımı silerek ona döndüm. "Naruto niye ağlıyorsun?" Nagato nii'ye gülümsedim. "Duygulandım yaa! Küçük bir kardeşim var artık!" Bana gülümseyince elini çekti. "Ben yukarı çıkayım, hem Sasuke'ye bakayım hem de doktorla bir konuşayım. En son kontrol ediyordu."