×ZORAKİ EVLİLİK×

Bölüm-25-

Merhaba!!!

Arkadaşlar şu sıralar (yurda girip çıktığımdan beri) oylamalarda veya okunmalarda düşüş var. Nihayetinde hepimiz farkındayız. Cidden sonradan hikaye kötüleşmiş mi?

💅🏿💅🏿 💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿💅🏿

"Suigetsu..." Sesi vücudu gibi titreyerek havaya karıştı. Gözlerinden daha fazla yaş akıyordu. Ona koşup sarılmamak için kendimi zor tutarken Suigetsu'nun öne çıkıp onu kolları arasına alması ile rahatladım. Onları rahatsız etmekten korkarak göremeyeceğim şekilde koltuğa oturdum. Belki de onun da bilmesi daha iyi olur ha? Karin'e daha fazla moral olur. Tedavi daha da işe yarar bir hal alır... Dakikalar dakikaları kovalarken omzuma dokunan el ile geriye doğru kafamı çevirdim. Suigetsu... Gözleri hafif dolmuştu. "Randevu ne zaman?"

"Dokuzda." Kafasını sallayıp saati kontrol etti ve tekrar bana döndü. "Sizi ben götüreyim, sonra hastaneden çıkınca da Sasukegille buluşup kahvaltı yaparız." Yüzüme yayılan gülümseme ile başımı salladım. Ayağa kalkarken "Ben Hinata ve Sakura'ya haber vereyim o zaman. Siz geçin arabaya." dedim ve hızlı adımlarla mutfaktan çıktım ve koridorda ilerleyip Hinata'nın odasının önünde durdum. Kapıyı tıklatıp yavaşça, ses çıkarmadan azıcık açtım ve aradan kafamı içeriye soktum. Hinata kızaran yüzüyle bana doğru dönerken kucağında saçını okşadığını düşündüğüm, uyuyan Sakura vardı. Bu tatlı haline tebessüm ettim. "Na-Naruto-kun..."

"Günaydın... Hiç rahatsız olma, ben bir şey söyleyip gideceğim. Biz Karin ile bir yere gideceğiz, işimiz bittiğinde, sizi aradığımız zaman bir yerde buluşup kahvaltı edelim. Olur değil mi?" Kafası ile beni onaylayınca kapıyı kapattım ve sessiz adımlarla koridorda ilerleyip evden çıktım. Evin önünde duran arabaya doğru hızlı adımlar atarken arkamı dönüp pencereden buraya bakan Sasuke'ye gülümsedim. O da bana gülümseyince kapıyı açıp arabaya bindim. "Aynı yere gidiyoruz."

"Anladım..." Suigetsu arabayı çalıştırdı ve yolda ilerlemeye başladık... Çok geçmeden hastanenin önüne gelmiştik. Karin ile indiğimde Suigetsu arabayı otoparka yöneltti. Karin'in koluna girdim ve beraber hastaneye giriş yaptık. "Nasıl hissediyorsun?" Koridorda ilerleyip bir banka oturunca sorduğum soruya cevap verdi. "İyi..." Gülümserken elini tuttum. "Daha da iyi olacaksın. Arkanda dağ gibi ben ve Suigetsu var." O da bana gülümsedi. Bu sırada hızlı adımlarıyla Suigetsu yanımıza geldi. "Ne kadar var?"

"Birkaç dakika sonra içeriye alırlar." Dediğim gibi, bizi çok geçmeden içeriye aldılar. İçeriye yine Karin ile kol kola girdik. Rin nee-san bizi gülümseyerek, ayakta karşıladı. "Günaydın gençler." El sıkıştıktan sonra -Suigetsu var diye sarılmadım- o oturunca biz de oturduk. "Bu genç kim?" Merakla bize dönünce ne diyeceğimi bilemedim. "Arkadaş? Yani Sasuke'nin en yakın arkadaşı, Karin de tanıyor tabi..." Karin'e bakınca yeri izlediğini fark ettim. Rin nee-san da anlamış olacak ki tebessüm etti. Önündeki bir dosyadan kağıt alıp göz gezdirdi. Kaşları çatılmıştı. Ne oldu? Suigetsu da bunu fark etmiş olacak ki onun da yüzüne merak yayılmıştı. "Karin-chan, biraz yalnız konuşalım mı?"

"Niye? Naruto da olsa olmaz mı?" Biraz durduktan sonra nefes verip Suigetsu'ya döndü. "Bu biraz özele kaçıyor, yani omegalar ile ilgili." Suigetsu anlamış gibi ayaklandı ve odadan çıktı. Karin stresten ayağını sallamaya başlamıştı. Elimi bacağına bastırınca durdu. "Nasıl anlatsam bilmiyorum... Ama anlatmak zorundayım. İlk başta -yani ultrasondan hemen sonra- seni eşsiz olarak tedavi etmem gerektiğini düşünüyordum ancak bu kan tahlilinin ardından işler değişti."