Bölüm-1-

2.8K 141 343
                                    

(medyanın bölüm ile alakası yok takmayın)

Hatalarımı affedin. Hikayeyi kontrol ettim ama gözümden kaçmış olabilir. Umarım ilk bölümümü beğenirsiniz.\(^o^)/

NARUTO'DAN


Gözüme çarpan ışık ile gözlerimi açtığımda çoktan sabah olduğunu gördüm. Dışarıda çok güzel bir ilkbahar havası karşıladı beni. Ahh ne kadar da güzel. Aşağıdan sesler geliyor. Bizimkiler çoktan kalktılar sanırım. Annem buraya gelmeden önce kalksam iyi olur. Tam ayağa kalkmıştım ki bana seslendi.

"NARUTO!"

"Efendim!"

"Hadi gel! kahvaltı hazır."

"Tamam. Geliyorum anne!"

Odamda bulunan kişisel banyoma girip elimi yüzümü yıkadım. Yıkadıktan hemen sonra üstümü giyinip merdivenlerden aşağıya indim. İndiğimde çoktan babamın işine gitmek için hazırlandığını, sadece annemin onun kravatını yapmasını beklediğini gördüm. Yanlarına gittim.

"Günaydın anne~" Annemin yanağından öptüm.

"Sana da günaydın tatlım."

"Eee bana da yok mu?" Babamın da yanağından öptüm.

"Sana da günaydın baba"

"Bugünkü neşeni neye borçluyuz?"

"Hii~ç sadece bugün yakın bir arkadaşım ile buluşacağım." Babama ve anneme yalan söylemekten nefret ediyorum.

Bunu söyledikten sonra babam benim ve annemin yanaklarından öpüp evden ayrıldı. Annem bana dönüp o korktuğum soruyu sordu.

"Hangi yakın arkadaşınmış bu"

"Eee siz tanımazsınız." Sahte bir gülümseme sunduğumda annem inanmamış gibi bakıyordu ama yinede üstüme çok gelmedi. Mutfağa doğru ilerlerken dediki:

"Hadi kahvaltı soğumadan gel de ye. Yoksa bütün evi süpürge ile sana süpürttürürüm!"

"Hemen geliyorum!"

Normalde olsa yapardım ama onunla buluşmam lazım. Annemin arkasından hızla mutfağa gittim. Amerikan tarzında bir mutfağımız var. Kapıdan girdiğimde altı kişilik, üstü kahvaltılıklarla donatılmış bir masa beni bekliyordu. Annem diye söylemiyorum ama çok güzel yemek yapar. Her seferinde parmaklarımı yerim. Çok güzel kızıl saçları, koyu mavi gözleri var ve giydiği yeşil elbisede bunları tamamlıyor. Tek kelimeyle mükemmel.

*30 dakika sonra*

Kahvaltımı yapmış, üstümü giyinmiş ve evden çıkmak için annemden izin almaya çalışıyorum. Bana kimin ile buluşacağımı söylemeden göndermeyeceğini söylüyor. Ahh hadi ama!

"Anne lütfen~ Geç kalacağım. Lütfen~" biraz benim tatlı köpek bakışlarıma baktı ve:

"Off... Gitmene izin vereceğim ama şartlarım var." Dedi.

×ZORAKİ EVLİLİK× Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin