×ZORAKİ EVLİLİK×

Bölüm-6-

Ramazan bayramınız kutlu olsun.

BURAYA BAK!!! Arkadaşlar, hemen profilime girip yaptığım son duyuruya bakabilir misiniz? Bu çok önemli.

İyi okumalar~
✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

"Lânet olsun..." Elbise açık değil. Sadece biraz bacaklarım gözükecek ama ilk defa giyeceğim. Biz omegalar kız, erkek fark etmeksizin elbise giyeriz. Ama ben bu yaşıma kadar hep bundan -annemden- kaçtım.

Tamam. Bir gün zorla da olsa giyeceğimi biliyordum. Fakat, bunu başkalarının da görmesine gerek yoktu! Offf...

-----

Hazırlanmış bir şekilde yatağımın karşısında ki boy aynaya bakarak, yatakta oturuyordum. Bana elbise yakışmıyor! Giymek istemiyorum...

"Naruto, gelebilir miyim tatlım?" Annem kapıyı tıklatarak sordu.

"Gel anne gel. Hazırlandım zaten." Kapıyı açıp içeri girdi.
Beni süzdü ve sonra ellerimden tutarak ayağa kaldırdı. Beni etrafımda döndürdü.

"Naruto..."

"Söyleme. Güzel olmadığımı biliyorum." Elimden salona doğru sürüklemeye başladı.

"Güzel misin? Değil misin? Bunu babanlar söyleyecek."
Beraber salona girdik. Herkes dönüp bana bakmaya başladı. Nagato nii-san yerinden kalktı ve elimden tutup annem gibi etrafımda çevirdi.

"Oha!... Bu gerçekten bizim kardeşimiz mi?" diye sordu.

"Bizim kardeşimiz olamayacak kadar... Güzel!" Dedi Dei nii-san. Gözleri parlayarak bana bakıyorlardı. Utandım sebepsizce. Yanaklarım kızardı. Babam ayağa kalkıp yanımıza geldi. Ellerimi tuttu.

"Naruto, bundan sonra sana kızarmak yasak..." Dedi.

"Neden ki?" Diye sordum. Bana gülümsedi.

"O zaman daha güzel oluyorsun. O Uchiha'nın sana bakmasını istemiyorum." Dedi.

"Tamam, bu kadar duygusallık yeter!" Dedi annem dolmuş gözlerini silerken. Gülmeye başladık. Bu ortamı çalan kapı bozdu.

"Naruto, hadi beraber kapıya bakalım." Dedi annem. Hole girdik ve dış kapının önünde durduk.

"Naruto, suratını asma. Gülme, tamam ama suratını asma da." Başımla onayladım.

------------------------
SASUKE'DEN
------------------------

Takım elbise giymiş(kravatsız), diğerlerinin hazırlanmasını bekliyorum. Bu takım elbiseyi her gün şirkette giyiyorum. Yoksa rahat edemezdim.

"Sasuke! Hadi çıkıyoruz!" Hani haftaya olacaktı bu buluşma. Gitmek istemiyorum.

"Tamam. Geliyorum anne!" Normalde olsa şuradan şuraya adım atmazdım ama babam gitmemiz gerektiğini söyledi. Onun sözünün de dışına çıkmayacağıma göre.

Ayağa kalktım ve aşağıya indim. Bizimkiler hazırlanmış, üstlerine ceketlerini giyiyorlardı. Dışarı çıkıp arabamın şoför koltuğuna oturdum. İtachiler kendi arabalarında bekliyordu. Annem kapıyı açıp arkaya oturdu. Babamda yanına oturdu. Arabayı sürmeye başladım.

---------------

Bir süre sonra evin önünde durdum. Bizimkiler indiler. Bende arabayı ileriye park edip yanlarına gittim.

Babam ileri çıkıp kapıyı tıklattı. Bir süre sonra kapı açıldı. Kapıyı açan kişi buradan gözükmüyordu. Babam içeri girdi ve ceketini verdi. Babamın ardından içeriye annem girdi. Girdiğinde -ne gördüyse artık- gözlerinin parladığına yemin edebilirim. Kushina-san ile içeriye geçtiler sanırım. Sonra kolkola İtachi ve Shisui girdi. İtachi de annem gibi baktı ama uzun süre geçmeden Shisui onu sürükleyerek içeri götürdü.