Alisadan
Deniz bir süre sonra yanımdan kalktı. Bende diğerlerinin yanına gitmeye karar verdim. Tam o sırada birisi bana çarptı ve başımda bir ağrı hissetmem ile gözlerim kapandı.
Boradan
Birisine çarpmıştım ve çarptığım kişinin kafası raya girmişti. Çığlık attım.
"AAA!"
Titremeye başladım ve korku ile yanına yaklaştım. Saçlarını yüzünden çektim. Bu Alisaydı. "N-ne yaptım ben?" dedim kekeleyerek. Başından kanlar akıyordu.
"Ben katilim katil!" dedim.
"Uyan, uyan.." kafayı yemiştim katil olmuştum ben.
"Ben böyle olsun istemedim kalk kalkk" dedim çekiştirerek.
"Ben sana çarpmadım hayır hayır çarpmadım ben sana başkası çarptı başkası ben çarpmadım sana. Ben bir şey yapmadım" yanından kalktım ve koşmaya başladım.
"Ben katil değilim, değilim. Ben katil olamam ben çarpmadım başkası çarptı başkası" kendimi avutmaya çalışıyordum ama nafile.
"Bora katil değil değil değil" dedim kahkaha atarak. "Ben katil değilimm, kendiliğinden oldu. Bora hiçbirşey yapmadıı"
Tuanadan
Uzaktan koşan Borayı gördüğümde anlam verememiş yanına gitmiştim.
"HEY BORAA!" ona seslendim fakat kendi kendine bişeyler söyleniyordu. Sonunda ona yetiştiğimde kolundan tuttum. "Bora noluyor?" diye sordum.
"Ben katil değilim başkası yaptı Tuana" dediğinde şok olmuştum.
"Ne katili Bora, kim ne yaptı?" dedim anlam veremeyerek.
"Ben yapmadım başkası yaptı" diyip koşarak yanımdan uzaklaştı. Ne olduğunu anlamamıştım. Herhalde eski bi anısı aklına geldi.
İremden
Ardanın bana garip garip bakışlarına anlam veremiyordum. Gerilmiştim. Ayaklandım.
"Nereye?" diye sordu Arda. Hızla ona döndüm. "Sanane" diyerek uzaklaştım ve uzakta yerde yatan birini gördüm.
"O kim ya" diyerek yanına koştum ve Alisa olduğunu anladım.
"ALİSAA!" hemen yanına çömeldim. "ALİSA UYAN, UYAN NOLDU BURDA!" dedim ağlayarak. O sırada uzaktan buraya doğru koşan bizimkileri gördüm.
"NOLDU BURDA!" diye bağırdı Leya.
"Alisa.." dedim titreyen sesimle. Arda yanıma çömeldi. "Sen iyi misin?"
Şaşırmıştım. "B-ben iyiyim Alisa.." dediğimde Arda lafımı bölüp beni kendine çekmişti.
"Hayırdır lan" dedi Çağan. "Harbiden niye sarılıyor bunlar sevgili mi?" diyerek Çağana katıldı Yağız.
Onları duymuyordum. Şuan Ardanın kolları arasındaydım. Çekilmek istesemde buna kalbim izin vermiyordu ve Ardanın kolları buna engel oluyordu. Bende bir süre sonra kendimi saldım. Omzuna yatıp ağlamaya başladım.
"Sakin ol İrem. Geçicek" dediğinde kafamı Ardaya döndürdüm.
"Ne geçicek Arda? Benim Alisadan başka kimim var?"
Dediğinden pişman olmuşçasına gözlerini kaçırdı. Annemin öldüğünü benimde babamı öldürdüğümü biliyordu.
"Özür dilerim ben öyle demek istememiştim" dediğinde sorun değil anlamında başımı salladım ve gözlerimi Alisaya döndürdüm.
"Belki ölmemiştir" Arda Cenke kızgın bi bakış attı. "Cenk sen konuşma en iyisi" dedi.
"Bora ve Tuana nerede?" diye sorduğumda herkes bilmiyorum dedi.
"Onları çağırın.. Belki birisi görmüştür bunun nasıl olduğunu." dediğimde Arda ayaklandı. Kolunu tuttum. "Sen kal."
Afallamışçasına bana bakarken gözlerimi kaçırdım o da fazla uzatmayıp yanıma geri çömeldi.
"Biz Çağanla bakarız siz kalın" dedi Yağız. Çağan ve Yağız onları bulmaya gitti.
"Herkes teker teker ölüyor yoksa bizde mi ölücez.." dediğimde "Saçmalama İrem bize birşey olmayacak" dedi Arda. "Müneccin misin sen nereden biliyorsun?" diye sorduğumda "Şuan da bile laf yetiştir bana İrem. Aferin aferin." dedi.
"Ben her ortamda haklıyımdır ve haksıza laf yetiştiririm." dedim.
"Ben haksız mıyım yani? Onu mu demek istiyorsun!" dedi sesini yükselterek Arda.
"Aşk kuşları sakin olunn" dedi Cenk. Arda ayakkabısını çıkarıp Cenkin kafasına fırlattı. "Ben sana göstereceğim aşk kuşunu" dedi sinirle. "Sizde alıştınız kafaya ayakkabı atmaya" dedi oflanarak.
"Arkadaşlar şu ortamda bile kavga ediyorsunuz yeter ya" dedi Leya. Denizde ona katıldı. Cenk ve Arda birbirlerine sinirli bakışlar gönderiyorlardı. Benimde durumum ortada Alisaya bakıyordum.
Boradan
Ben katil değilim, değilim. Kazayla oldu. Başkası çarptı başkası! Kendi kendime söylenirken uzaktan bana doğru gelen Yağızı gördüm.
"Bora" diyerek seslenip yanıma geldi. "Benle gelir misin? Önemli bir şey oldu." dediğinde korkmaya başladım. "N-ne oldu?" dedim kekeleyerek. "Sen neden kekeliyorsun?" diyerek sorduğunda kendimi düzeltmeye çalıştım. "Yok birşey dilim şey oldu. Ne oldu?" dedim. "Gel peşimden göstericem" dediğinde peşinden gitmeye başladım.
Tuanadan
Uzaktan koşarak gelen Çağanı gördüm. "Tuana" diyerek seslendi. "Ne var yine" dedim. Bu çocuk bi salmamıştı beni. "Önemli çabuk gel" dediğinde anlamsız gözlerle ona bakıyordum. "Noldu" diye sordum. "Peşimden gelirsen göstericem." dedi. Peşinden gittim. Uzaktan gelen Yağız ve Borayıda gördüm. Dörtlü bi şekilde gidiyorduk.
"LAN" diye bağırdım Alisayı görünce. "Ne oldu burda!"
O sırada aklıma Bora ile olan konuşmalarımız geldi.
"Ben katil değilim başkası yaptı.."
"Ben yapmadım Tuana.."Acaba katil.. Bora olabilir miydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Obstacle
Teen FictionBir metro kazası. Yaşamak isteyen 12 kişi. Bu 12 gençten bakalım kim veya kimler kurtulacak? Yere Yakın Yıldızlara Uzak kurgusundan esinlenilmiştir.