KRAL VE HIRSIZ |Omegaverse

-13-

Nefesimi tutmuştum ve sadece karşımdaki kadına bakıyordum. Arkasına yaslandı. Onu uzun zamandır bu kadar keyifli görmemiştim. Neden böyle gülümsüyordu? Sürüsündeki Omega'dan kurtulmuştu işte! Neden bunun peşine düşmüştü? Aklımda bin bir tane soru vardı. Ama en büyük soru zihnime kocaman harflerle kazınmıştı. REX NEDEN SÖYLEDİ? Bu aramızda kalacaktı ama Rex bunu gitmiş hiç olmayacak birine, babama söylemişti. Omuzlarımı dikleştirdim. Babamın karşısında endişelenmezdim. O zeki bir kadındı ve endişemi gördüğü anda onu bana karşı kullanabilirdi.

"Anlıyorum," dedim yavaşça. "Beni buraya çağırma sebebinde bu olsa gerek." Başını salladı. Bir bacağını diğerinin üstüne attı. Derin bir nefes aldım. Babam beni şaşırtmıyordu.

"Söyleyeceğin herhangi bir şey var mı?"

"Evet," dedim sakin bir ses ile. Tek kaşını kaldırdı. Ne söyleyeceğimi merak ediyordu. Derin bir nefes aldım. "Yakında onunla evleneceğim. Artık hiçbir şeyin önemi yok." Bu gerçekti.

"Var!"

"Ne?" dedim kaşlarımı çatarak. Babam... Neden bu kadar takıntılı davranıyordu ki? Ben onun sürüsünün düzenini bozan bir Omega'ydım. Hep bunu düşünmemi sağlamış olan o değil miydi? Oydu. Neden şimdi bunu yapıyordu?

"Ne demek isteğini anlamıyorum baba! Neden buradayım? Rex ile ne zaman konuştun?"

"Dün akşam. Senin ve Omega arkadaşlarının sürüye kabul töreni yapılırken aradım. Böyle bir haberi annenden aldım. Neden annenden öğrendim?"

"Umursamayacağını düşündüm."

"Sana bunu düşündürten ne?" dedi sakin bir ses ile. Geraldine Irving... Sen ne yapmaya çalışıyorsun? Sana Rory Sürüsüne gireceğimi söyleseydim umursar mıydın? Şimdiye kadar benimle ilgilenmemiş olan sen değil miydin?

"Omega olmam." Kaşlarını çattı.

"Şu ana kadar hiçbir şeyini umursamadığın Omega oğlunun başka bir sürüye gireceğini de umursamazsın diye düşündüm baba." Başını sağa sola salladı.

"Ama umursuyorum," dedi. "Umursamıyor olsaydım Rex denilen o adamla konuşmazdım." Dudaklarımı şaşkınlıkla araladım. Böyle bir şey söylemesi kesinlikle beklediğim bir şey değildi.

"Baba, abartma istersen."

"Abartmıyorum."

"Baba şu anda abartıyorsun. Elbette bir gün evlenecektim. Ve bu şu anda olacak."

"Evet, evleneceksin ama o adamla olmasını istemiyorum." Kaşlarımı çattım. Şu ana kadar hiçbir şekilde benimle ilgilenmeyen kadına ne olmuştu? Ben karşımdaki bu kadını tanımıyordum. Benim babam böyle biri değildi.

"Neden?"

"Kimyaları."

"Bunu göze aldım."

"Dominant bir Omegasın."

"Evet."

"Onların kimyaları çok farklı Francis," dedi babam kısık bir ses ile. "Ya Omega ya da Alfa ölür." Kaşlarımı çattım. Alfa da mı ölüyordu? İyi de Rex bana bunu söylememişti. Sadece Omega'nın, Alfa'nın kimyasını kaldıramayıp öldüğünü sanıyordum. Alfa'nın ölümüne dair tek bir kelime söylememişti.

"Nasıl?"

"Söylemedi mi?"

"Hayır."

"İnsanlar arasında türler çıkmaya başladığında Rory Sürüsü ormanda yaşamaya başlamıştı. Diğer sürüler gibi şehirlerde yaşamadılar. Ormanlarda yaşam sürdüler. Bitkilerden ilaçlar yaptılar, hayvanları avladılar, çıplak yaşadılar. Rory Sürüsü hayatta kalma içgüdüsüne doğuştan sahip. Hayatta kalma içgüdüsü sürüyü de korur. Onlar üreyebilmek için ölümü göze alırlar."