BİGE MARALOndan en uzak köşeye oturdum.
Arabada arkaya binmiştik. Neredeyse kapıya yapışacaktım. Ona değmemek için her yolu deniyordum.
"Bu isteme işi şaka değil mi?"
Sevil bana tost yedirmişti. Güçsüz olursam Zorbey'in sinirleneceğini söylemişti. Daha sonra da ciddi ciddi beni yıkamıştı. Saçlarımı kurutup düzleştirmişti ve basit bir makyaj yapmıştı.
"Evet şaka. Toplanıp çok umurumuzdaymışsın gibi sana şaka yaptık."
Bu adamdan nefret ediyordum...
Birden fazla adamla seviştiğime inanıyordu bok kafalı!
"Asla seni sevmeyeceğim. Asla! Aptal bir intikam için benimle evleniyorsun. Asla seni mutlu etmeyecek bir kadınla."
Bana döndü.
"Beni mutlu eden tek kadın şu anda hayatta değil." Ters bir bakış gönderdi. "Derdim beni sevmen değil. Sen sadece intikamımda kullandığım küçük bir şeysin. Kendine bu kadar değer biçme. Zaten evde odadan bile çıkmak istemeyeceksin. Ben de odaya sadece gece geleceğim. Çok karşılaşmayacağız yani. Görmeyeceğim o yüzünü..."
Benimle resmen zorla evleniyordu!
"Babamı bir göreyim anlatacağım yaptıklarını! Seninle evlenmem asla! Görürsün babam sana yumruğu çakınca!"
Ulaş dikiz aynasından ona baktığında gülüştüler.
Komik bir şey mi söylemiştim?
"Senin küçük yumrukların gibi tatlı mı babanın yumrukları da?"
Göğsüne vurduğum yumruklardan bahsediyordu. Adam yumruklarımla alay etse de ben sert vurduğumu düşünüyordum.
"Abimi kaçırdın pislik herif! Babamı da benimle tehdit etmişsindir sen... İğrenç birisin. İşin gücün tehdit!"
Bakışlarımı cama çevirdim.
Beni tüm gece o depoda yatıran adam hiç masum gelmiyordu. İyice tiksinmiştim. Nefretim çok daha büyümüştü.
"O adama güvenmeyeceksin!" Şaşkınca ona döndüm. "Abine güvenme... O şerefsizin önde gideni!"
Kahkaha attım.
"Öz abim o benim! İnsan abisine güvenmez mi?"
Göz devirdi.
"Ne laftan anlamaz bir kızsın ulan sen! Güvenme dediysem güvenmeyeceksin! Ha güvenip sonra da zırlamak istersen keyfin bilir."
Neden böyle söylüyordu?
Abimin beni sevdiğini düşünüyordum. Tamam, iflas ettiğimizde yanımızda durmamıştı ama bu onu kötü biri yapmazdı ki.
"Bir şey mi yaptı abim?" Diye sordum.
İçime kurt düşürmüştü!
Omuz silkip bana cevap vermedi.
Yalan söylüyordu. Buna emindim. Yalan söyleyip beni üzmek istiyordu. Namusuma dil uzatan bir adama inanacak değildim.
***
Sevil'in bana giydirdiği uzun beyaz elbise bedenimi sarıyordu. Gözlerim o kadar şişti ki Sevil iyi kapatmayı başarabilmişti.
Aynadan kendime bakarken Zorbey tam arkamda durdu.
"Hazır mısın?"
Ona döndüm.
"Neden bunu yapıyorsun?" Ağlamamak için kendimi sıktım. "Sevdiğim biri var. Şu an hayatta olmasa da senin de sevdiğin biri var. Niye bizi zor durumda bırakmak istiyorsun ki?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Bana Yasak
RomanceEllerimi ve gözlerimi bağlamışlardı. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hiçbir ses yoktu. Ülkeme gelir gelmez tam arabama binecektim ki bir el arkamdan boynuma sarılmıştı. Kendime geldiğimde gözlerim kapalı bir hâlde öylece oturduğumu anla...