LALE
Annem yavaşça alnımı öptü. Telaşla beni izliyordu.
"Daha iyisin değil mi anneciğim?" Diye sordu.
İyi değildim...
Sabahtan beri kusuyordum!
Gerçekten midem hiçbir şey yememe izin vermiyordu.
"Zehirlendim sanırım. Üşütmüş de olabilirim. Dün pencere açık kalmıştı, havalandırayım derken uyumuşum..."
Yalan söylemekten başka çarem yoktu.
Hamilelikten şüphelendiğimi söyleyemezdim!
"Bu havada böyle aptallık yaparsan hasta olursun tabii! Of, azıcık dikkat et be kızım!" Annem ateşimi kontrol etti. "Ateşin yok şükür. En iyisi sana güzel bir mercimek çorbası yapayım. Limonla içersin."
Hafifçe başımı salladım.
Kapı açıldığında kalbim yerinden çıkacaktı. Ulaş gelmişti! Boynuna sarılıp ağlamak istiyordum...
"Neden geldin?"
Annemin sert sorusuyla birlikte şaşkınca bakakaldım.
Bu da ne demekti?
Ulaş yutkundu.
"Zorbey kız kardeşini kontrol etmemi istedi. Ben de gitmeden ona bakmaya geldim."
Annem alayla güldü.
"Neyi kontrol edeceksen! Kız evde, kaçmıyor ya! Git söyle odasında diye!"
Annem onu sevmiyordu.
Gözlerim dolduğunda Ulaş sakin olmamı istercesine gülümsedi.
"Candan Hanım emirleri Zorbey veriyor. İzninizle ona bakmam gerekiyor. İyi de görünmüyor. Eğer hastaysa ve bunu abisine söylemezsem benim başım yanar!"
Sarılmak istiyordum...
"Biraz üşütmüş bizim kız! Kustu, şimdi çorba yapacağım iyileşecek. Git söyle ona! Çık sonra da!"
Anneme sert bir bakış gönderdim.
"İyi misin?" Ulaş bana baktı. "Kendini iyi hissetmiyorsan hastaneye götüreyim." Dedi.
Annem kahkaha attı.
"Ben düşünemedim bunu zeki çocuk seni! Gitmek istemiyor işte! Bizi yalnız bırakır mısın lütfen?"
Ulaş güçlükle bakışlarını benden ayırdı.
"Candan Hanım..." Yumruğunu sıktı.
Hiçbir şey söylemeden sertçe kapıyı çarpıp odamdan çıktı.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun-"
Sertçe çenemi tuttuğunda sözüm yarıda kesildi.
"Bu adamla bir ilişkin varsa seni gebertirim Lale!" Diye bağırdı. "Bir bitmedi ona olan ilgin! Hâlâ adama aşık gibi bakıyorsun!"
Annem lisedeyken ona aşık olduğumu duymuştu ve delirmişti. Kovdurmak istese de abim izin vermemişti.
Gözlerim dolu dolu ona baktım.
"İlişkim falan yok! İyi biri, bana gerçekten destek oluyor! Hayranlığım var evet ama aşık değilim!"
Kahkaha attı.
"Hayranmış! Bu adam bizim uşaklığımızı yapıyor! Neyine hayransın? Aptal! Yaşıtların zengin koca bulma peşinde-" Sözünü kestim.
"Anne yeter!" Diye gürledim. "Çık odamdan! Hemen!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Bana Yasak
RomanceEllerimi ve gözlerimi bağlamışlardı. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hiçbir ses yoktu. Ülkeme gelir gelmez tam arabama binecektim ki bir el arkamdan boynuma sarılmıştı. Kendime geldiğimde gözlerim kapalı bir hâlde öylece oturduğumu anla...
