Sevmek Bana Yasak

27 "Bebek"

BİGE MARAL

Gözlerimi hafifçe araladım.

Neler oluyordu?

Dudaklarımda bir baskı hissettim. Görüş açıma o girdi. Yavaşça elimi sakallarına koydum. Gözlerim neden yaşlarla doluydu bilmiyordum.

"Z-Zorbey..."

"Güzelim..."

Öyle tatlı güzelim dedi ki ona yeniden aşık oldum. Başımı hafifçe kaldırdığımda serumu gördüm. Midem anında bulanırken Zorbey hemen başımı tutup oraya bakmamı engelledi.

Kolum acıyordu.

"Acıyor kolum..." İnledim. "Ağrıyor kaldırınca..." Çocuksu sesimle birlikte dudağımı öptü.

"Sen bakma o tarafa, bana bak." Alnımı öptü. "Bitmesine az kaldı." Sakallarını okşadım.

"Ne oldu bana?" Diye sordum. "Çok kötüydüm, en son hatırladığım bu. Seni aramıştım." Boynumu uzunca öptü.

Yeşillerini gözlerimden ayırmadı. Onun yüzünü kendime yaklaştırdım ve bu sefer ben onu öptüm.

"Bayıldın... Büroda seni öyle görünce hemen hastaneye getirdim. Korkuttun beni güzelim." Yanağımı okşadı. "Detaylı olarak bakılmanı istiyorum. Yarın hemen randevu alacağım. İçim rahat etsin. Her değerine bakılsın."

Beni düşünmesi hoşuma giderken gülümsedim.

"Ver bakalım bir öpücük..." Zorbey anlamayarak bana baktı. "Öpücük istiyorum." Dedim masumca.

Güldü ve yanağımı öptü. Ona ters bir bakış gönderdim. Dudaklarıma yaklaştığında gülümsüyordu.

"Öpeyim mi?"

Başını tutup dudaklarına yapıştım. Zorbey kontrolü hemen eline alırken üstüme eğildi. Alt dudağımı emdiğinde kısıkça inledim. Dayanamazken onu saçlarından tutup daha çok kendime çektim. Dillerimiz buluştuğunda aniden kapı açıldı.

Hızla onu bıraktım. Zorbey hemen geri çekildi. Utançtan başımı yastığa gömmek istiyordum. Kim gelmişti onu bile bilmiyordum!

"Merhaba."

Kadın sesi...

"Merhaba." Zorbey boğazını temizledi. "Karımın neyi var bilmiyoruz. Bir anda oldu. Yani aniydi. Ciddi bir şeyi yoktur umarım."

Başımı kaldırdığımda doktorun gülümsediğini gördüm. Öpücük sesleri odada yankılanırken girmesi hiç iyi olmamıştı.

"Ciddi bir durum var."

Ne?

Hızla doğrulacaktım ki Zorbey beni tuttu.

"Ne demek ciddi bir şeyi var? Hiçbir sorunu yoktu. Sağlıklıydı benim karım." Durdu ve bana baktı. "Dışarıda konuşsak daha iyi olur." Gözlerim anında doldu.

Neyim vardı benim?

Zorbey hemen beni öptü.

"Korkma aşkım, tamam yanından ayrılamayacağım."

Kadın araya girdi

"Hayır yanlış anladınız." Gülümsüyordu. "Eşiniz hamile." Ne? "Ciddi durum derken bebekten bahsetmiştim." Bana yaklaştı. "Gebelikte sık sık karşılaştığımız bir durum. Endişelenecek bir şey yok merak etmeyin. Geçmiş olsun."

Doktor yanımızdan ayrıldı.

Elim karnıma gitti.

Siktir...