ZorbeyBeren bana sokuldu. Dudaklarıma uzandığında beni öpmesine izin verdim. Onun beline sarıldım.
"Sevgilim..." Heyecanla geri çekildi. "Bugün benimle o sergiye gelecek misin gerçekten?" Başını göğsüme yasladı.
"Bugün toplantım var. İnanmazsın diye seni yanımda getirdim. Buradan çıkınca gideceğiz." Beren boynuma sarıldı.
Siyah saçlarını öptüm.
Beren yavaşça geri çekildi ve ellerini sakallarımda gezdirdi. Bu sefer ben uzanıp onu öptüm. Beren kıkırdayarak bana sokuldu.
Bazen rahat bırakmasa da yine de bu kızı seviyordum. En azından bana sadıktı ve asla benden bir şey saklamıyordu. Ben ne dersem yapıyordu.
Beyaz evin girişine baktım.
Nerede kalmıştı bu adam?
"Beren yerine geç. Sesini çıkarmak yok, anlaşıldı mı? Sus ve toplantının bitmesini bekle. Sıkılırsan telefon geldi de git. Ben de çok geçmeden kalkarım zaten."
Beren başını salladı.
"Tamam aşkım, işine karışmam." Kıkırdadı. "Geri çekilmek istemiyorum..." Dedi çocuksu bir sesle.
Kendini kucağıma bıraktığında gözlerim irileşti. Birazdan adamlar gelecekti! Kaşlarımı çattığımda küçük bir kahkaha attı ve boynumu öpmeye başladı.
"Beren yerine geç!"
Sert sesimle birlikte ofladı.
"Öpücük vermeden gitmem..."
Yüzünü avuçladım ve dudaklarına uzun bir öpücük kondurdum. Kıkırdadı ve son kez boynumu öpüp kucağımdan kalktı. Kalkmadan kalçasına vurdum. Beren kahkaha attı.
"Tam bir şapşalsın Zorbey!"
Evden çıkan Şerif Sancaktar'ı görmemle ayağa kalktım. Yanında iki adamıyla yanımıza geldi. Gülümsüyordu.
"Hoş geldin Zorbey." Beren'e döndü.
"Beren." Onu tanıştırdım. "Şimdilik sevgilim, çok yakında eşim." Gözleri parladı.
Beren'den iyi bir kadın bulamayacağımı biliyordum. Beni seviyordu, değer veriyordu, aldatmazdı, sözümden çıkmazdı, saygısızlık etmezdi, ben ne dersem her şeye tamam derdi. Ondan daha iyisini bulamazdım. Baba olmak istiyordum. Bana bir çocuk verebilirdi. Yıllardır birlikteydik. Ona güveniyordum.
"Öyle mi? Memnun oldum." El sıkıştılar. "Hanımefendi biraz sıkılabilir. Sorun olmaz umarım. İstersen seni evimizde ağırlayalım?" Beren bana baktığında başımı salladım.
"Evde bekleyebilirsin." Dedim.
Beren başını salladı.
"Bir isteğiniz var mı?"
Yanımıza gelen yardımcıyla Şerif sevgilimi gösterdi.
"Evde ağırlayın. Özel misafirim, ona göre."
Kız gülümsedi.
"Peki efendim. Buyurun lütfen."
Beren ayağa kalktı. İkisi de uzaklaştığında Şerif bana döndü.
Bir saati geçen iş konuşmamızın ardından telefonum çaldı. Bu sırada Ulaş da bize katılmıştı. Ulaş'a döndüm.
"Şerif'le toplantıya devam edin. Ben hemen geliyorum."
Ayağa kalktım ve büyük bahçede ilerledim. İyice uzaklaştığıma emin olduktan sonra telefonu açtım.
"Zorbey merhaba, almak istediğin davayla ilgili-" Telefon düştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Bana Yasak
RomanceEllerimi ve gözlerimi bağlamışlardı. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hiçbir ses yoktu. Ülkeme gelir gelmez tam arabama binecektim ki bir el arkamdan boynuma sarılmıştı. Kendime geldiğimde gözlerim kapalı bir hâlde öylece oturduğumu anla...