Sevmek Bana Yasak

KESİT

"Seni öptü! Seni gözlerimin önünde öptü! Orospu, kaltak-" Bana saldıracaktı ki korkuyla Zorbey'e sığındım.

"Öper öpmez sana ne Beren? Karım o benim! Resmi nikahlı karım, dinen de karım! Karım ulan karım!"

Beni savundu...

Ellerim korkudan titriyordu. Yaşadığım korkuyu atlatabilmiş değildim. Beni öldürmeye geldiğine inanamıyordum! Eğer Zorbey gelmeseydi ölecektim...

"Ne karısı ya? Benim için evlendin bu kızla! Benim fotoğraflarımla uyudun sen! Beni arzuladın, beni istedin, beni sevdiğini söyledin!"

Her şeyi biliyordu. Sanırım odamızı da dinletmişti. Bu çok iğrençti! Hastalık boyutunda takıntılıydı kocama!

"Bige'ye aşık olmamak için yaptım, seni sevdiğim için değil! Vicdan azabından yaptım! Lanet olsun sana da sevgine de! Seninle altı yılımı harcamışım ulan ben! Keşke Bige'yi görür görmez ona evlenme teklifi etseydim! Senden daha çok mutlu ederdi beni!"

Ne?

Şaşkınca durdum.

Zorbey beni arkasına aldı.

Lokum aniden yataktan inip Beren'e gitti. Korkuyla Zorbey'e baktım. Ona öfkeyle havlamaya başladı. Hemen kızımı alacaktım ki Beren onu ayağıyla sertçe itti.

Gözlerim kocaman açılırken hızla ileriye savrulan kızımı kucağıma aldım. Havlaması arttı, hayvan resmen inliyordu!

Kızımın canını yakmıştı ruh hastası!

"Bana bak!" Diye gürledim. "Defol varoş kadın! Defol git evimizden! Ruh hastası, defol git tedavi ol!"

Zorbey hızla beni arkasına çekti.

"Tamam Bige, sakinleş! Ben onu göndereceğim. Odadan çıkmayın."

Beren'in kolunu sertçe tuttuğunda inledi.

"Bırak beni!"

"Küçücük köpeğe de mi şiddet uyguluyorsun? Sen aklını kaçırmışsın lan artık! Ben böyle bir kadını hayatıma alır mıyım sanıyorsun? Bitti Beren! İstemiyorum seni! Ben onunla boşansam bile senin gibi bir ruh hastasıyla asla evlenmem!" Kolunu sıktı. "Özür dile ikisinden de! Hemen!" Diye gürledi.

Lokum resmen kucağımda inliyordu. Canını çok yakmıştı! Kızım korkmasın diye ona sımsıkı sarıldım.

Benim canımı yakmak için Lokum'u öldürebileceğini düşündüm. Tüylerim ürperdi. Küçücük köpeğe kıyar mıydı bu kadın? Savrulunca bile canı nasıl yanmıştı... Lokum'a nasıl kıyabilirdi?

Yapacağından emin oldum. Korkuyla yatağa daha çok sindim.

"Neden özür dileyecekmişim?" Ağlıyordu. "Köpekle bir derdim yok! Derdim şu orospuyla!" Bana uzanacaktı ki Zorbey onu sertçe tuttu.

"Karıma bir daha bu kelimeyi söylersen sana dünyayı dar ederim!" Diye gürledi. "Ne günahı var lan onun? Ben sana ondan uzak duracaksın demedim mi?" Dişlerini sıktı. "Cezanı çekeceksin! Yürü!" Ne oluyordu?

Beren ağlamaya başladı.

"Zorbey benim gözüm döndü..." Hızla ona sokuldu. "Bu yaptıklarımdan sonra beni yanlış anlamanı istemiyorum... Ben hayvanlara zarar vermem biliyorsun! Sinirle oldu, bir daha yapmam!" Nefretle bana baktı. "Balonda öpüştüğünüzü biliyorum. Ona kızdım, o kız için orayı kapatmana kızdım! Onun peşinde koşmana katlanamıyorum..." Boynunu öpecekti ki Zorbey geri çekildi. "Yapma Zorbey... Eğer derdin bu kızla sevişmekse sevişmene bir şey demiyorum. Yapacağını yap ama bana gel... En sonunda yine senin kollarında olan kadın ben olayım. Ondan hevesini almana izin veriyorum. Yeter ki benden gitme..."

Ne?

Gözlerim kocaman açıldı.

Bu kadın ruh hastasıydı!

Erkenden kesit bırakıyorum.🥵

Yeni bölüm geldiğinde yorumlarda görüşelim...❤️

Çok kalp!🫶🏻