Sevmek Bana Yasak

24 "Kan"

BİGE MARAL

Odaya geldiğimde hızla arabanın anahtarını buldum. Zorbey'in arabasının yedek anahtarıydı. Onu hemen aldım. Üstüme hiçbir şey almadan ayakkabılarımı giydim.

Görüş alanıma giren siyah ayakkabılarla nefesim kesildi. Hızla ona bakmadan doğruldum ve evin kapısını açtım.

"Nereye?"

Sert sesiyle birlikte omuz silktim.

"Sana ne?"

Gözyaşlarımı aceleyle sildim.

Zorbey kolumu tuttuğunda hırsla ona döndüm.

"Maral gir içeriye! Saçma sapan şeyler düşünme! Zaten canım sıkkın bir de bunu çıkarma başıma!"

"Ya sen ne yaptığının farkında mısın?" Hıçkırdım. "Beni onunla kıyasladın! Onu andın, onu özledin! O olmamı istedin!" Diye bağırdım. "Altı senelik aşkın tabii... Kolay unutulmuyor demek ki!"

Zorbey hızla önüme geçti.

"Yok öyle bir şey! Onu sevseydim ona giderdim! Saçma sapan konuşma Bige!" Diye kızdı.

"Gururundan gidemiyorsundur belki! Hâlâ onu istediğine göre demek ki bazı şeyler bitmemiş... Benden uzak dur Zorbey! Başkasını düşünen bir adamla asla olmam!"

Onu arkamda bıraktım ve arabasına yöneldim. Aceleyle binecektim ki beni belimden kavradı.

"Senden başkasını düşünmüyorum delirtme beni!" Yüzümü avuçladı. "Gurur falan yapmıyorum! Delirtme beni gir içeriye!"

"Git kendine başka köle bul aptal adam!"

Hızla onu arkamda bırakıp arabaya yöneldim. Arkamdan sert bakışlarını hissetsem bile ona dönmedim. Arabaya bindiğimde kollarını önünde birleştirdi.

"Uzatma Bige, in o arabadan!"

Ona hiç bakmadan arabayı çalıştırdım.

Nereye gideceğimi bile bilmiyordum...

Hafifçe gaza bastığımda onun da arkamdan geldiğini gördüm.

Siktir...

Hızla aramızdaki mesafeyi açmak istedim.

Diğer arabasına binip peşimden geliyordu!

"Ruh hastası!"

Ağladığım için yolları zor görüyordum... Gözyaşlarımı sildim ve gaza daha sert yüklendim.

Gözüme ilişen bir butik otelin önünde aceleyle durdum. Umarım boş yer vardır diye içimden dualar ettim.

Arabayı önüne park edip indim. Zorbey arkamdan geldiğinde ona bakmadan otele girdim.

"Bige!"

Sert sesini duydum.

Onu umursamadan uyuklayan personele yaklaştım.

"Merhaba..." Uyanmadı. "Merhaba!" Sesimi yükselttim.

Genç adam irkildi. Hızla kendine geldiğinde tatlı tatlı gülümsemeye çalıştım.

"B-Buyurun?"

"Uyandırdım, özür dilerim. Şey acil oda bulmam gerekiyor da... Bir sürü otel gezdim, hiçbirinde yer yoktu. Gencecik kadın ortada kaldım. Eğer beni almazsanız bu gece arabamda yatacağım. Umarım benim için yeriniz vardır."

Zorbey hayretle bana bakıyordu.

Adam gözlerini sildi.

"Girişlerimiz şimdi olmuyor. Öğlen ikide odalarımıza misafirlerimizi alıyoruz efendim."