Tanıtım bölümüdür.
(Eğik yazılarda Çince konuşuyorlar.)
Sehun Çin'e babasının hastalığı için ona tavsiye ettikleri doktorun evini bulmaya gitmişti. Babasını yurt dışında tedavi ettirmek istemediğinden bir yakınlarının önerdiği doktoru bulacaktı. Kısaca araştırmıştı. İyi bir doktordu fakat fazlasıyla genç olduğundan dolayı emin olamamıştı. Arabasının kapısı kitleyip önündeki bina baktı.
Sehun kâğıtta yazan numaraya baktı ve emin olunca kapıyı tıklattı. Kapı açılınca bakışları karşısındakinin boyu yüzünden birkaç santimetre aşağı inmişti. (Tabiki de Luhan'ı ezmedim ndnsjsn)
"Merhaba...ben Sehun." Sehuni Çinlilerin bile anlayamayacağı bir Çince konuştu ve Luhan'a dikkatlice baktı. Ağlıyor muydu?
"Neyiniz var?" Aynı iğrenç telaffuzu ile konuşup içeri adım atacağı sıra Luhan kapıyı biraz kapattı.
"Korkma sana zarar vermeyeceğim." Sehun içeri geçip sanki kendi eviymiş gibi rahatlıkla salondaki koltuklara oturdu. İçeri burnunu çekerek Luhan girdi ve Sehun'un karşısına oturdu.
"Özür dilerim kardeşiniz sorun çıkarınca vurmak zorunda kaldım." Luhan başını eğerek konuştuğunda Sehun tek kaşını kaldırdı. Olayı algılamaya çalışıyordu. Kapı zili hiç durmadan çalarken sertçe kapıya vuruluyordu. Luhan hıçkırmaya başlayıp ayağa kalktı ve kapının kolunu aşağı indirmesiyle diğer taraftan kapının sertçe itilmesi bir oldu. İçeri uzun boylu bir çocuk girdi. Luhan geri geri yürüdü.
"Wufan a-abin burada." Wufan denilen çocuk Sehun'a baktı ve Luhan'a geri döndü.
"O benim abim değil."
"Ö-Öyleyse kim?" Luhan üstüne gelen Wufan yüzünden yutkundu.
"Bak zaten senin yüzünden işten atıldım. Polisi aramadan gitmelisin." Wufan alay edercesine bir kahkaha attı ve aniden sustu. Ani değişen mimikleri Luhan'ı her ne kadar şaşırtsa da belindeki ellerle çığlık attı.
"W-Wufan şunu yapmayı kes lütfen." Sehun hiçbir şeye müdahale etmeden sadece izliyordu. Wufan, Luhan'ın burnunu öptü.
"Neden böyle yapıyorsun bebeğim seni sevdiğimi biliyorsun. Sadece seni biraz ellemek istedim diye bana pardon patronunun oğluna vuramazsın. Konulacağını biliyordun." Luhan dolu gözlerle Wufan'a bakmayı sürdürdü. Wufan ellerini kalçaya indirip hafifçe sıktı.
"Ahh...hadi bebeğim sadece birkaç tur?" Luhan rahatsızlıkları kolları itince Wufan sinirlendi.
"Bana bak seni pis fahişe!" Elini kaldırdığı sıra Sehun arkadan Wufan'ın elini kavradı.
"Sevgilimi rahat bırakır mısın?" Luhan şaşkın bir şekilde Sehun'a baktı. Daha onun kim olduğunu bile bilmiyordu. Wufan Luhan'ı bırakınca Sehun Luhan'ı tutup kendi arkasına çekti.
