Sehun Luhan'ın kapısında dakikalarca bekledi. Hala ağlıyor muydu?
Kulağını kapıya koyup dinlerken annesi geldi. Sehun'un haline bakıp kıkırdadı.
"Daha evlenmeden odadan atılmaya başlamışsın."
"Öyle değil." Annesi yaklaşınca hıçkırık seslerini duydu. Sanki bir hıçkırık krizi geçiriyor gibiydi. Annesinin kaşları çatıldı.
"Ne yaptın Sehun çabuk söyle." Sehun suçlu çocuklar gibi başını eğdi.
"Babam birşey isteyecekmiş bunu söylemek için beni aramış. Baban diye başlayınca birşey oldu diye korktum ve hızla yetişmeye çalıştım. Bir şey olmadığını görüncede sinirlendim ve ona onun gibi birinin babasının hasta olmasını anlayamacağını söyledim." Sehun kafasına inen şaplakla kafasını ovuşturdu.
"Yah! Anne anlattım ya!"
"Onun için vurmadım. Ona bunları söylemene ve hala burada durmana kızdım." Annesi kapıyı işaret etti.
"Çabuk kendini affettir." Sehun omuz silkti.
"Özür dilemeyi sevmiyorum." Annesi elini havaya kaldırınca durdurdu.
"Tamam tamam anladık." Sehun kapıyı tıklatmadan içeri girdi. Yatakta eliyle ağzını kapatıp durduramadığı hıçkırıkları bastırmaya çalışan minik bedene baktı.
"Luhan?" Sehun yaklaştığında Luhan arkasına dönüp ayıcığa sarıldı. Sehun ayıcığı çekmesiyle Luhan'ın önünü dönmesi bir oldu.
"Bobby'i ver." Sehun, Luhan'ın kırmızı gözlerine bakıp, ayıcığı ona uzattı.
"Luhan bak ben özü-"
"Sorun değil." Sehun anlamamış bir şekilde baktı. Bu kadar kolay mıydı?
Luhan ayıcığa daha sıkı sarıldı ve yüzünü ona gömdü.
"Sonuçta babam olmadığı için böyle bir şeyin ne demek olduğunu bilmiyorum." Sehun üst dudağını dişleyip, yatağa oturdu.
"Luhan bak ben bir an-"
"Uyumak istiyorum." Luhan tekrar hıçkırınca Sehun Luhan'ın sırtını okşamak için kaldırdığı eli yumruk yaparak indirdi ve ayağa kalktı. Kapıdan çıktığında annesi kollarını göğsünün altında birleştirmiş, ayağı ile ritim tutuyordu.
"Affetti mi?"
"Evet." İçerinden hıçkırık sesi gelince Sehun alt dudağını dişleyip kapıyı kapattı ve annesinin omuzlarından tutup uzaklaştırmaya çalıştı.
"Boşver ağlayıp içini döker anne."
"Sehun!"
"Bazen ağlamak en iyi çaredir anne. Gözyaşları kiminin canını yakarken kimisinin en iyi arkadaşıdır."
"Sadece bir öküzlük yaptım ve kırıldığı için ağlıyorda diyebilirdin."
"Böyle daha havalı." Annesinin bağırmasını umursamadan odasına çıktı.
*
Sehun sabah uykusunu aldığında kalkıp, yırtık bir kot giydi. Üstüne v yakalı siyah bir kazak giydi ve saçlarına şekil verip aşağı babasının yanına indi. Luhan yine aynı koltukta oturup Bay Oh ile sohbet ediyordu. İki gündür Luhan'ı fazla görmüyordu. Her babasının odasına girdiğinde Luhan ufak bir göz teması bile kurmadan eğilip, özür diliyor sonra odasına çıkıyordu. Aslında pekte umrunda değildi. Ayak altına dolaşmaması iyiydi.
Luhan yine kalkacağı sıra Bay Oh konuştu.
"Sehun bir yere gidiyorsan Luhan'ı da al evde bütün gün benimle ilgileniyor. Sıkılmış olmalı." Luhan ellerini havaya kaldırıp salladı.
