Part 42 🎶

742 83 4
                                    

Zawgyi •°•°•°

Coffee ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ ျဖစ္သည္။ တဖက္က မေရာက္ေသးခင္ ဇန္ဒါအရင္သြားႏွင့္လိုက္သည္။ ဆိုင္က တိတ္ဆိတ္ကာ
အေတာ္လွေပသည္။ ဇန္ဒါထိုင္ေစာင့္ေနရင္း ၁၀
မိနစ္ၾကာေတာ့ ဖုန္းဝင္လာသည္။

"ဟဲလို ကၽြန္မအခု ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေနပါၿပီ ေနာက္က်သြားတာ စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္"

"ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကာေသးပါဘူး"

ပထမဆံုးမွာတင္ ဇန္ဒါဘဝင္က်သြားရသည္။ တခ်ိဳ႕သူေတြဆို ၾကင္ဖက္ေတြ႕ရင္ တမင္ေနာက္က်ၿပီးမွ လာၾကသည္။ ထိုသို႔ အခ်ိန္မေလးစားတာကပဲ သူတို႔ကို စမတ္
က်ေစတယ္လို႔ ထင္ေနလားမသိ။ ခဏအၾကာ ဇာဂါဝန္ႏွင့္ မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္။
ဆံပင္ကို အျမင့္စည္းထားကာ ဟန္ပန္အမူအရာ ေက်ာ့ရွင္းသပ္ရပ္ေလသည္။ သူေရာက္လာေတာ့ ဇန္ဒါလည္း မတ္တပ္ရပ္ကာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။

"ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္က ခ်န္းဇန္ဒါပါ"

"ကၽြန္မက ရီမင္ရီွးပါ"

ဇန္ဒါ ရုတ္တရက္ မင္နာကို ေတြးမိသြားသည္။

"ဟို ရီမင္နာကိုမ်ား သိသလား"

"သူက ကၽြန္မရဲ႕ ဝမ္းကြဲပါ မစၥတာခ်န္းနဲ႔ ရင္းႏွီးတာလား"

"ဟုတ္ပါတယ္ ေက်ာင္းအတူတူ တက္ခဲ့တာပါ"

"တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ"

"ထိုင္ပါဦး"

ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ေကာ္ဖီမွာလိုက္ၾကသည္။

"မစၥတာခ်န္းကို အခုမွ အျပင္မွာ ျမင္ဖူးေတာ့တယ္။
တကယ္ေခ်ာတာပဲရွင္"

"မစၥရီက ေျမႇာက္ပင့္ေနပါၿပီ။ မစၥရီလည္း
တကယ္ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဇန္ဒါလို႔ ေခၚလို႔ရပါတယ္"

"ကၽြန္မကိုလည္း မင္ရွီးလို႔ေခၚလို႔ရပါတယ္။ ဇန္ဒါရဲ႕
ေဖ်ာ္ေျဖပြဲလုပ္ဖို႔ေရာ စဥ္းစားထားတာရွိလား"

"Ent တစ္ခုနဲ႔ေတာ့ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ေတြးထားပါတယ္"

"ကၽြန္မကို ဖိတ္စာပို႔ေပးေနာ္။ တကယ္ နားေထာင္ခ်င္လို႔ပါ"

ခ်စ္ျခင္းေတးသြား [ချစ်ခြင်း​တေးသွား]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang