Zawgyi •°•°•°
မနက္ခင္းကတည္းက လႈိင္းပုတ္သံေတြကို ၾကားေနရသည္။ မ်က္လံုးဖြင့္ၿပီး ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္တာႏွင့္ လွပတဲ့ကမ္းေျခကို ျမင္ေနရသည္။ လိယန္လည္း အိပ္ယာကထကာ မ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ဇန္ဒါ့
အခန္းဆီထြက္လာခဲ့သည္။ တံခါးေခါက္ေသာ္လည္း ထဖြင့္မလာတာေၾကာင့္ မာစတာကီးယူကာ ဝင္လာလိုက္သည္။ ဇန္ဒါကေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းေပ။ လိယန္ကုတင္ေပၚတက္လို႔ ဇန္ဒါ့နဖူးကို နမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ဟိုတယ္မီးဖိုေခ်ာင္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့သည္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ အခန္းထဲကေန ထြက္သြားေတာ့သည္။ဇန္ဒါႏိုးလာေတာ့ ၈နာရီပင္ရွိေနေလၿပီ။ ႏိုးႏိုးခ်င္း အရသာရွိလွတဲ့အနံ႔ကို ရလိုက္မွ မ်က္လံုးပြင့္လာေတာ့သည္။
"ႏိုးၿပီလား သြားေရသြားခ်ိဳးေတာ့ မနက္စာစားဖို႔ ေစင့္ေနတာ။ ကိုယ္ဗိုက္အရမ္းဆာေနၿပီ"
လိယန္ကေျပာေတာ့ ဇန္ဒါလည္း အျမန္ထကာ ေရမိုးခ်ိဳးေနလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ခံုမွာထိုင္လို႔ မနက္စာကို
ထိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ ပဲႏို႔ပူပူေလးရယ္၊ ပင္လယ္စာပန္ကိတ္ရယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လိယန္က ပန္ကိတ္ကို တူႏွင့္ဖဲ့ကာ ဇန္ဒါ့ကို ခြံ႕ေကၽြးလာသည္။"ေကာင္းလား"
"တကယ္အရသာရွိတယ္"
"ကိုယ္လုပ္ထားတာ"
"တကယ္!"
"အင္း ေပါင္ေပ့ကို လုပ္ေကၽြးခ်င္လို႔ ဒီမလာခင္
သင္ထားတာ"ဇန္ဒါကေတာ့ လိယန္လုပ္ထားတယ္ဆိုတာၾကားတာႏွင့္
ပန္ကိတ္ကို အားရပါးရစားေတာ့သည္။ စားၿပီးေနာက္ေတာ့ အေပ်ာ္စီးေလွႏွင့္ ပင္လယ္ထဲသို႔ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ တိမ္ျပာျပာၾကည္လင္ရွင္းေနတဲ့ေကာင္းကင္က
ပင္လယ္ျပာျပာေပၚ ထင္ဟပ္ေနသည္။
မၾကာခင္မွာပဲ ေရငုပ္မယ့္ေနရာသို႔ေရာက္လာ
ေလသည္။ ဇန္ဒါေရကူးတတ္ေပမယ့္ အခုလို ဝတ္စံုျပည့္ႏွင့္ေတာ့ ေရမငုပ္တတ္ေပ။ လိယန္က စိတ္မပူဖို႔သာေျပာလာသည္။ ေရမငုပ္ခင္ သိသင့္သိထိုက္တာေတြကို နားေထာင္ၿပီးေနာက္ ဝတ္စံုလဲၾကေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းေတးသြား [ချစ်ခြင်းတေးသွား]
Romanceဝတ္ထုထဲသို့ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် သံစဥ်များနှင့် အတူ အချစ်ကိုစီးမြောလိုက်ပါခြင်း။