Zawgyi •°•°•°
ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ကားပါကင္တြင္ ကားကို မီွထားကာ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ ပံုစံျဖင့္ ေစာင့္ေနသည့္ ေကာင္ေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ခင္မ်ား ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"လာႀကိဳတာ။ ကိုယ္နဲ႔ အတူတူျပန္မယ္ေလ။ ဒရိုင္ဘာကို
ျပန္လႊတ္လိုက္လို႔မရဘူးလား"
ဇန္ဒါလည္း ဂုတ္ပိုးကို ပြတ္ေနရင္း ေဝခြဲရခက္
ေနသည္။ ဒါကို လိယန္က ျမင္ေတာ့ သက္ျပင္းခ်ကာ
"တကယ္ႀကီးကို ေဝးေနသလိုပဲ"
ရုတ္တရက္ႀကီး ဒရာမာခင္းကာ သက္ျပင္းေတြ ခ်ေနသူေၾကာင့္ ဇန္ဒါလည္း ဟိုဒီၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"ခင္မ်ားမွာ အလုပ္ေရာ ေက်ာင္းေရာေလ။ ေက်ာင္းနဲ႔ ဒီတကၠသိုလ္နဲ႔ဆို ေဝးတယ္ေျပာမရေပမယ့္
နီးလည္းမနီးဘူးေလ။ ခင္မ်ား အခုလိုလာမယ့္အခ်ိန္မွာ
ပိုနားသင့္တယ္"
"ကိုယ့္ကို စိတ္ပူေပးေနတာလား"
ဒီလိုဆိုေတာ့ လမ္းလြဲေနသလိုခံစားရသည္။ လိယန္ရဲ႕ ေမၽွာ္လင့္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ဇန္ဒါလည္း ဘာမွမေျပာေတာ့။ ဘာႀကီးပဲေျပာေျပာ သူက လိုရာဆြဲေတြး စိတ္ခ်မ္းသာေရး လုပ္ေနတာ
ေလ။
"ခင္မ်ား ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"လာႀကိဳတာ"
"ကၽြန္ေတာ့္ဒရိုင္ဘာက အလတ္ႀကီးရွိေသးတယ္"
"မတူဘူးေလ"
"ဘာမတူတာလဲ"
"ဒရိုင္ဘာက ကိုယ့္ေလာက္မွ ၾကည့္မေကာင္းတာ။
ကိုယ့္လိုၾကည့္ေကာင္းတဲ့ လူနဲ႔ဆို သြားေရးလာေရးက စိတ္ၾကည္လင္စရာမေကာင္းဘူးလား"
ဇန္ဒါလည္း ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ေထာက္ခံလာသည္။
"မွန္တာေပါ့။ မွန္တာေပါ့"
လိယန္က ျပံဳးကာ တံခါးဖြင့္ေပးရင္း
"ဒီေတာ့ အတူတူျပန္ၾကမယ္"
"မျပန္ဘူး။ သတိေပးတဲ့အတြက္ ခင္မ်ားကို ေက်းဇူးတကယ္တင္တယ္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ အန္တီခ်န္းတို႔ကို ေျပာၿပီး
ဒရိုင္ဘာေခ်ာေခ်ာေလးရွာခိုင္းရမယ္"
ESTÁS LEYENDO
ခ်စ္ျခင္းေတးသြား [ချစ်ခြင်းတေးသွား]
Romanceဝတ္ထုထဲသို့ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် သံစဥ်များနှင့် အတူ အချစ်ကိုစီးမြောလိုက်ပါခြင်း။
![ခ်စ္ျခင္းေတးသြား [ချစ်ခြင်းတေးသွား]](https://img.wattpad.com/cover/320807586-64-k411664.jpg)