Part 38 🎶

603 79 12
                                    

Zawgyi •°•°•°

☆☆☆☆ ၄ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္ ☆☆☆☆

အေမရိကားႏိုင္ငံရွိ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။

"ကၽြန္ေတာ္တို႔တကၠသိုလ္ရဲ႕ ပါရမီရွင္ျဖစ္ၿပီး
ေက်ာင္းရဲ႕ ေရခဲမင္းသားေလး မစၥတာဇန္ဒါကို
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြကိုယ္စား ဘြဲ႕ရ
မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားေပးဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္"

ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ ခန္းမထက္ တစ္လွမ္းခ်င္း ေလၽွာက္လွမ္းလာသူသည္ 180 cm ခန္႔ရွိၿပီး သြယ္လ်ကာ
ေျပျပစ္ေလသည္။ ျဖဴေဖြးကာ ေက်ာက္စိမ္းကဲ့သို႔ သြယ္လ်ေသာ လက္တစ္စံုက ဘြဲ႕ဝတ္စံုေအာက္
ထင္းထြက္ေနရဲ႕။ မရယ္မျပံဳး ခပ္တင္းတင္း မ်က္ႏွာကို ပိုမိုေအးစက္သြားေအာင္ ေက်ာလည္ေလာက္ရွိတဲ့
ေငြေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ေတြက ပံ့ပို႔ေပးေနေတာ့သည္။
အေရွ႕ဘက္တြင္အစြယ္ေလးေတြညႇပ္ကာ ေနာက္ပါးကို
အရွည္ထားထားတာမို႔ ေရွးေခတ္မင္းသားေလးအလား
ထင္မွားစရာပင္။

အျပာရင့္ေရာင္ ေျခတံရွည္တို႔က စင္ေပၚကို တစ္လွမ္းခ်င္း တက္သြားကာ ပါခ်ဳပ္ကို လက္ဆြဲႏႈတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ မိုက္ခရိုဖုန္းေရွ႕မွာ ရပ္လို႔ ပါးစပ္ဟလိုက္တာႏွင့္ သႏၲာေရာင္ႏႈတ္ခမ္းထက္ ခ်ိဳျမၾကည္သာေသာ အသံကို ထိုးေဖာက္လာေတာ့သည္။

"ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာင္းသားထဲက ေက်ာင္းသားမို႔ ဒီက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကို ဆရာလုပ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီပါဘူး။ အားလံုးက ပညာရပ္တိုင္းရဲ႕ ပါရမီရွင္ေတြပါ။ မိမိအႏုပညာကို အကန္႔အသတ္မရွိ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈသမိုင္း စိုက္ထူႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ပါခ်ဳပ္မွသည္ ပါေမာကၡႏွင့္ ဆရာ ဆရာမမ်ားအားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္"

ေျဖာင္း!! ေျဖာင္း!!! ေျဖာင္း

"သူဘယ္ေတာ့မွ ရယ္မွာလဲ"

"သူရယ္တာေလးပါ ေတြ႕လိုက္ရမယ္ဆို လူျဖစ္က်ိဳး
နပ္ပါၿပီဟယ္"

"သူရယ္လိုက္ရင္ အေတာ္ေခ်ာမွာေနာ္"

ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ၿပီးဆံုးေတာ့ ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာ အေမယြမ္တို႔ႏွင့္ အမွတ္တရဓာတ္ပံု ရိုက္ၾကေလသည္။
အေမယြမ္ကေတာ့ မ်က္ရည္ေလး တစမ္းစမ္းႏွင့္ပင္။

ခ်စ္ျခင္းေတးသြား [ချစ်ခြင်း​တေးသွား]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt