Zawgyi •°•°•°
မၾကာခင္ လပတ္စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
လြတ္သြားတဲ့ စာေတြကို ခ်ဴဖုန္း အမီလိုက္ေနရသည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိမ္တြင္ ဆရာေခၚသင္ရေလၿပီ။
၄ေယာက္စာက်က္အဖြဲ႕ကေန ထြက္ခ်င္ေသာ္လည္း
ဆရာခ်န္က ထြက္ခြင့္မေပးေတာ့။ နဂိုအတန္း
ျပန္ေရာက္မွပဲ ထြက္လို႔ရေတာ့မည္။ခ်ဴဖုန္းအခုထိ ေနရာျပန္မေျပာင္းေသး။ ေန႔တိုင္း လိယန္က သူ႔ေဘးက ေက်ာင္းအုပ္သားကို ၾကည့္ကာ"မင္းက ျပန္မသြားေသးဘူးလား"ေမးတတ္လြန္းလို႔ သူလည္း အေတာ္ပင္စိတ္ညစ္ေနသည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဂိမ္းစက္လည္းမယူေတာ့ပဲ
ဇန္ဒါ့ကိုသာ ေနရာျပန္လဲဖို႔ေျပာရေတာ့သည္။ဇန္ဒါလည္း မတတ္သာပဲ နဂိုေနရာျပန္လာရေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္တိုင္း ခံုတန္းလ်ားမွာ
မင္ယြဲ႕၊ ဖန္းဖန္း ရီနာတို႔ႏွင့္အတူတူစားျမဲပင္။
လိယန္ကလည္း ေမးလာသည္။"အခုထိ စိတ္ေကာက္တုန္းလား"
"မေကာက္ပါဘူးဆိုမွ"
"ဒါဆို ဘာလို႔ အတူတူ မစားတာလဲ"
"မစားခ်င္လို႔"
"ေတြ႕လား ေကာက္ေနတုန္းပဲ"
ဇန္ဒါမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ သူ႔ေဘးက လူကို စိုက္ၾကည့္ရင္း
"မေကာက္ပါဘူးဆိုတာကို အတင္းေကာက္တယ္
လုပ္ေနတယ္။ အခုမွ တကယ္ေကာက္မိေတာ့မယ္"ထိုအခါက်ေတာ့လည္း ျပံဳးလာကာ ဇန္ဒါ့ဆံပင္တို႔ကို ဆြဲဖြေလသည္။ အဲဒီအခါတိုင္း ဇန္ဒါကလည္း သူ႔လက္ကို
ပုတ္ထုတ္ေလသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ ဇန္ဒါတစ္ေယာက္
ဗိုက္မဆာဘူးဆိုကာ အခန္းထဲတြင္ ေနခဲ့ေတာ့သည္။
လိယန္တို႔ ထြက္သြားမွ ဇန္ဒါလည္း ေက်ာင္းအုပ္သားႏွင့္အတူ အေျခအေန ၾကည့္လို႔ ေက်ာင္းေနာက္ေပါက္ကို ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ၿပီးေနာက္ေတာ့ ေနာက္ဖက္ ျခံစည္းရိုးနားကိုေရာက္လာသည္။ ေနာက္ေပါက္တံခါးကို ေသာ့ခတ္ေလ့ရွိေသာ္လည္း ဒီေန႔ေတာ့
ေသာ့ပါလာေလသည္။ ေသာ့ႏွင့္ အသာဖြင့္ကာ
ျခံစည္းရိုးနားမွာခ်ထားေသာ အထုပ္ကို အသာယူလို႔
ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္မိုးထပ္ကို တက္လာလိုက္ၾကသည္။
ဇန္ဒါက လၽွာသပ္ကာ
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းေတးသြား [ချစ်ခြင်းတေးသွား]
Romanceဝတ္ထုထဲသို့ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် သံစဥ်များနှင့် အတူ အချစ်ကိုစီးမြောလိုက်ပါခြင်း။