Chapter 41

108 9 0
                                    


The next day, Mom and Dad was out early kaya hindi ko kailangan mag alibi kung saan ang punta ko. After having my breakfast, I immediately left the house. Dumating ako sa kumpanya nang tama lang sa oras. 

Kaya lang ay pagdating ko sa tamang floor, sinalubong ako ng masungit na supervisor namin. Mrs. Brown was slitting her eyes at me while carrying the folders I passed yesterday. Agad nanuyo ang lalamunan ko dahil sa masama ang tingin niya sa akin. Her eyes were like judging my whole existence and she hated seeing me. Alam ko kasi the way she looked at me laced with disgust. 

"Did you do your job, Miss? Bakit may mali mali parin dito?" galit at iritado niyang salubong sa akin. Yong mga ka officemate ko na nakatayo pa sana dahil nagkukwentuhan ay nagsi upuan nang marinig nila ang iritadong supervisor. 

I shifted my weight. "I… uhm... Sinunod ko naman po yong naka indicate na mali," hiyang hiya at nanliliit kong sinabi. It didn't help that curious glances from my officemate were thrown at me while being scolded in their presence. 

Mrs. Brown shot her eyebrow and glared at me for talking back. "Then your effort is not enough. Gawin mo ang trabaho mo, hija. Hindi ka pinapasweldo para lang sa wala!" 

She shoved me all the folders I just printed yesterday and I have to step back to balance my weight. I forced a smile kasi alam kong ginawa ko naman ang naka indicate na mali kahapon.  Anong mali dito? I spent the whole day retyping and correcting all the mistakes she indicated. Tapos may mali? Halos wala nga akong kain at pahinga. 

"At diba sabi ko kailangan ko kahapon? Tapos palpak pa ngayon?" pahabol niya bago pumasok sa sariling office. 

Narinig kong may nagbulong bulongan pagkawala ng supervisor. I saw my officemates glancing at me but they immediately turned away when they saw me looking at them. 

Nanliliit akong umupo sa table ko at hindi na pinansin ang mga kuryoso nilang tingin. Agad kong binuksan ang laptop at ginawa ang panibagong instructions na naka indicate sa mga folder kahapon. Akala ko mabilis ko lang matatapos ang mga bagong correction kasi hindi ko na kailangan e retype pero hindi ko alam kung bakit iba na naman ang instructions na nakalagay sa bawat folder. It was safe to say na parang halos lahat may correction sa buong document na kada tapos ko ng isang paragraph ay may correction na naman sa susunod. Kaya rin nang natapos ko ang lahat ng corrections sa mga napasa ko kahapon ay nag lunch break na. Sumasakit na ang ulo ko pero may half pa akong hindi nagagawa! 

I decided to skip lunch and preoccupied myself with retyping another folder when someone went to my table. 

"Hi," bati ng lumapit. 

Wala sa sarili akong tumingin sa unahan at nakita ko ang isang babae. She was smiling at me. 

"Hindi kaba maglu-lunch? Sabay kana sa amin?" 

Bumalik ang mata ko sa screen at kita kong kaka umpisa ko palang ng panibagong file at ang kapal ng eta-type ko. Tumikhim ang babae kaya napatingin ulit ako sa kanya. 

"Mamaya mo na yan ipagpatuloy. It's better if you have all the energy to do that. Mukhang marami pa naman yan." Kita ko ang pagkunot ng noo niya nang mabasa ang mga folder sa harap ko. She didn't comment though. 

Just when I was about to decline when I felt my stomach grumbled. I smiled at the girl and accepted her offer.

"Guys, let's go. Sasama na si… " biglang nahinto ang babae. Bumaling siya sa ID ko bago nagpatuloy. "Sasama na si Eleanor." 

I heard a cheer from their crowd as if masaya sila dahil sasama ako. 

"Halatang halata ang saya, Jason ahhh!" tukso bigla ng iba. I looked at that Jason and I saw him grinning at his crowd before he told them to shut. 

Hating Him (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon