Hating Him (COMPLETED)

Chapter 37

I survived living alone in the mansion with Harden for three weeks now. Halos mag isang buwan na kami dito at wala pang yate na dumarating. I understand that it would took them two months or more to repair or worse to buy a yacht but who are they kidding. Sa yaman ng mga Guevera, they can buy things easily. 

But I didn’t confront Harden about it. Iniiwasan ko siyang magalit. I hate it whenever I’m having panic attack. It always remind of days when I was so crazy hiding in my room didn’t even know who was I was hiding from.  It was sad, Mommy would always get teary eyed whenever I’m in that state. Pero pansin ko namang hindi na nagagalit si Harden. Noong pang second week namin sa isla ay sinubukan kong compromtahin siya tungkol sa food para may dahilan akong umalis but it failed. Kahit anong subok ko na awayin siya, he just let it pass. Kaya siguro nasasanay ulit akong sagot sagutin siya.

“So, stuck tayo dito nang… let say, two months. Ano ang kakainin natin? Surely, those foods..” tinuro ko ang refrigerator at nakataas pa ang kilay. “…ay mauubos, diba? Ano? Mamamatay ako ng gutom dito?” sarcastic kong sabi. Kakatapos lang naming kumain at naghuhugas siya ng kinainan namin. I was just sitting in the counter thinking of things that could lead me to leave the island. 

He didn’t say anything at nagpatuloy lang sa paghuhugas. Inis akong tumayo at lumapit sa ref para buksan. I smirked when I saw na maliit na lang ang food doon. 

But of course he has solution for that na feel ko matagal na niya itong plano. We went to their stock room at napamura na lang sa isip nang makita ang maraming food stock na tingin ko aabot pa ng limang buwan bago maubos. 

Days passed at tuluyan na nga ako nasasanay sa lagay namin. Kapag nasa library ako ay bigla bigla siyang susulpot at magbabasa daw. Aalis din kapag kailangan niyang magluto at babakik din matapos para sabihing kumain na kami. Kapag nasa entertainment room naman ako ako ay bigla din siyang darating at manonood din. Kapag sa dalampasigan ako ay darating din siya para samahan ako. He was so clingy that I found myself comfortable again with his presence. 

Minsan ay naiisp ko ano kaya ang naging buhay niya sa dalawang taon na wala ako. Hindi ko naman kayang itanong. 

I was wearing my bathrobe at papunta sa upper floor para mag swimming nang daanan ko ang exercise room. Nahinto ako nang makita si Harden na pino-pull up ang katawan and his muscles flexes. Napaawang ang labi ko nang mapagtantong ang hot ng ginagawa niya. Kaya lang ay agad akong napaiwas ng tingin ng bigla siyang tumigil at napatingin sa akin. Kita kong medyo tumaas ang sulok ng labi niya dahil nahuli niya akong naninilip. 

He arrogantly walked towards me. “Where are you going?” he asked with his sensual voice. Or is it that I'm just horny with this view in front of me? I swallowed before I let myself speak. 

Umirap ako para pagtakpan ang sarili. “Sa pool. Lalangoy ako.” 

He lower his gaze on my bathrobe at nakita kong may sumilay na ngiti sa labi niya. “Hmmm. Wait for me. I’ll swim with you,” sabi niya bago bumalik sa loob. 

Gusto kong sabihin na, ayoko nga, pero hindi ko sinabi kasi bakit ba? Kahit pwede naman akong mauna ay hindi ko ginawa. For the first time, I let myself choose what it denies. 

Sabay kaming pumunta sa taas. Hindi muna siya naglangoy pagdating namin. He sat on a lounger for minutes at ako lang ang naglalangoy. He just watched me as I swam back and forth. Naco-conscious tuloy ako sa red two piece ko. 

It was, I think, twenty minutes when he decided to take a dip at pagod na ako niyan. Nasa may gilid na ako ng pool at pinagmamasdan ang dagat sa baba. The sun will set soon at kita ko ang pag iiba ng ulap sa langit. I didn’t glance at him when I felt him submerge. He swim two laps before I felt him comes to me. Tumigil siya sa likod ko at saka ako niyakap sa likod. His lips again found my shoulder at marahang hinalikan.