EMRİNE AMADE ( Düzenlenecek! )

Ben sana mecburum bilemezsin...

"Eğer bir kadın, onu kırsan bile seni affediyorsa; çok seviyordur seni.
Hemde başkaları gibi yalandan değil. Sahiden, içten, derin, hissederek.
O kadın var ya, asla zarar veremez sana.
Yıkılmaz o. Güler hep, içi kan ağlasa bile. Üzülse bile içine atar üzüntüsünü, belli etmez. Dimdik kalmak ister o kadın.
Çünkü bilir, başkalarının mutsuzluklarından mutlu olan insanlar vardır.
Çözmüştür hayatı, öğrenmiştir.
O kadın var ya, o kadın seni başkalarından daha çok düşünür.
Ne olursa ol; kalır yanında. Çünkü gidecek yeri yoktur senden başka.
Bırakma o kadını. Bil değerini.
Çünkü yıllarca arasan da, onda bulduğun güveni başka kimsede bulamayacaksın Bunları nereden mi biliyorum?
Tabi ki annemden."

Sabah gözümü soğuk fayansla açtım. Gözlerim direkt küvetin içinde uyuyan Özgür'e kaydı. Uyandırmayı denedim ama uyanmadı. Çok çabaladım ama sonuç hep aynıydı. Özgür derin bir şekilde uykuya dalmıştı, onla uğraşırken içeri Halime abla girdi.

"Uyanmıyor." Dedim. Benim burada olmama şaşırmamış gibiydi. Alışmıştı artık bizim durumlarımıza. Önce gülümsedi.

"Merak etme ben şimdi onu uyandırırım kızım." Bana kızım demesi hoşuma gidiyordu. Gülümsedim. Bir kaç dakika sonra elinde bir havlu ve bir kapla geri döndü. Havluyu ıslatıp Özgür'ün burnuna tuttu bir kaç saniye sonra Özgür gözlerini araladı. O kadar sevinmiştim ki hemen Halime ablanın boynuna atladım. Halime abla işi olduğunu söyleyip aşağı indi.

"Hâlâ ölmedim, sanırım benden kolay kolay kurtulamayacaksın leydim." Dedi Özgür. Gülümsedim. Onu küvetten çıkarıp yatak odasına götürdüm. Uzandığı gibi beni de yanına çekti. Özgür'ün üstümde henüz çözemediğim bir etkisi vardı. Çok tuhaf bir etki,o beni öperken hiç bir şey düşünmüyordum,bana sarılırken ona karşı koyamıyordum.

"Bu gece zor geçti senin için değil mi?" Dedi.

"Hayır asıl senin için zor geçti." Dedim ama oldukça yorgundum.

"Seni korkuttum mu ya da tiksindirdim mi?"

"Hayır."

Yüzü düştü.

"Lizge benden uzaklaşmak istersen anlarım seni."

Bu dediği beni çok üzmüştü.

"Aksine senin yanında olmak bana çok iyi geliyor Özgür."

Gülümsedi ve yanağımdan öptü.

"Bu arada bir dahakine iğnenin yarısını yapmayı dene Kılavuz değil ama sen beni komaya sokacaktın."

Utanarak güldüm. Özgür Bana getirmem gerek bir iğne olduğunu söyledi. Bende onu almak için yola çıktım. Ayrıca Halime abla evde olduğu için, içim rahattı. İğneyi aldiktan sonra anneme de uğramak istedim ama galiba biraz ertelemeliydim. İğneyi aldıktan sonra Özgür'ün yanına döndüm. Uyuyordu. Bende ona,anında iyileştirip ayağa kaldıracak bir çorba yaptım. Halime abla ile iyi bir ikili olmuştuk. Ben tam Özgür'ü çağırmaya gidiyordum ki kapı çaldı. Gelen yılan Akın'dı....