EMRİNE AMADE ( Düzenlenecek! )

Çaba, Aşk ve Mutluluk

"Aşk, nasip işidir hesap işi değil. Aşk, adayıştır arayış değil. Sen adamışsan ve yanmışsan aşk seni bulmaya gelir."

\\ MEVLANA

🤍

Eğer iki insanın kaderi birlikte yazılmışsa kaderde varsa mutlaka karşılaşırlar. İster birbirlerini bulmak için dünyayı dolaşsınlar. İster birbirlerinden kaçmak için  saklansınlar kaderde varsa zaten karşılaşırlar. Aşk, gayrete çabaya aşıktır. İki aşıktan biri hâlâ sevmekten vazgeçmiyorsa mutlaka bir gün karşılaşırlar. Yarım kalan şeyler tamamlanmak zorundadır...

Özgür'ün gözlerine kaç dakika takılı kaldım bilmiyordum. Elimde tuttuğum dosyaları düşürmemek için sıkı sıkı kavradım. Onunda şok içinde bana bakması odaklanmama engel oluyordu. Kalp atışlarım kendimin duyacağı kadar hızlandığında derin nefes aldım. Kendimi zor da olsa sakinleştirip elimdeki dosyaları masaya bıraktım.

"M- Merhaba." dedim titreyen sesimle. Özgür sakinlemiş olacak ki sakin şekilde cevap verdi.

"Merhaba." Tek bir kelimesi bile aklımı başımdan almaya yetmişti. Onu unutmak isterken hayatımın dönüm noktasında yeniden karşılaşmıştım. Şimdi ise istemsizce moralimin bozuk olduğunu hissedebiliyordum. Hızlıca toplantıya geçip kısa sürede bitirdik. Özgür'ün ortağı olduğunu düşündüğüm kişi dışarı çıktı.

Özgür yanıma yaklaşıp gözlerimin içine baktı.

"Nasılsın?"

"İyiyim, s-sen nasılsın?" Sesimin titremesi hoşuna gitmişti. Ufak bir tebessüm etti.

"İyiyim."

Aradan yıllar geçmesine rağmen yakışıklılığından bir şey kaybetmemişti. Daha önceden kısa olan sakalları şimdi uzun diyebileceğim boyuttaydı. Mavi gözleri,  kalemle çizilmiş gibi kusursuz burnu. Bu herifin ilerdeki çocuğunun ne kadar kusursuz olacağını düşünmek istemedim. Sahi evlenmiş miydi acaba. Evlenmiştir tabii ya beni mi bekleyecek? Böyle bir adamı kim neden istemez? Düşüncelerimin arasında gidip gelirken aniden konuşmaya başladı.

"Evlendin mi?" dedi yüzünde anlamadığım bir ifadeyle.

"Hayır."

"Erkek arkadaşın var mı?"

"Yok."

Yanıma yaklaşıp gözlerini gözlerime sabitledi.

"Güzel." dedi.

"Sen?" diye sorduğumda kalbim yerinden çıkacaktı. Henüz bunu duymaya hazır olmasam da deli gibi merak ediyordum.

"Ne ben?" dedi yüzündeki tebessümle.

"Evlendin mi ya da kız arkadaşın var mı?"

Dalga geçercesine cevap verdi.

"Bilmem sence olmuş mudur?"

Karnımdaki ağrıyı yok sayıp gözlerimi kaçırdım.

"Olmuştur bence. Oldu mu?" Gözlerim tekrar gözleriyle buluştuğunda elim titriyordu heyecendan.

"Olmadı mı? Kesin olmuştur kaçırırlar mı seni?" Son söylediğim şeye kahkahayla güldü. Nedensizce kaşlarımı çattım. Ne saçmalıyordum ben?

"Hâlâ çok tatlısın." dedi.

"Sağol."

"Ne demek birader."

Soru sorarcasına gözlerine baktım bir şey  demedi.

"Yok, istersen kanka de birader az kalır."

Gülümsedi.