EMRİNE AMADE ( Düzenlenecek! )

Çünkü hayat birinin tüm kalbiyle senin yanında olduğunu bildiğinde güzelleşiyor.

"Keşke tanışmamıza hiç fırsat olmasaydı , ve seni hayatıma şeker misali karıştırmasaydım..."

Ağzım sıkı sıkı kapanmıştı ve ben korkudan ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ,tam çığlık atacakken beni tutan kişi dudaklarını boynuma değdirdi.

"Sakin ol leydim benim Özgür."

Evet bu benim baş belamdı. Ellerini yavaş yavaş benden ayırdı ve gözlerimin içine baktı. Onun etkisi altına girmeden hemen tavrımı koydum.

"Sen çıldırdın mı Özgür ne yapıyorsun, ödümü kopardın"

"Özür dilerim seni korkutmak istememiştim, iyi misin?"

Ona göz devirip yatağının üstüne oturdum o da yanıma geldi.

"Neden geldin ayrıca sen benim evime nasıl girdin ?"

"Güvenliğe abinim dedim ,biraz da para verince bana anahtarları verdi." şu güvenliğin bir an önce kovulması gerekiyordu.

"Sen gerçekten normal değilsin Özgür. "

Sesli şekilde güldü. Ve gözleri bedenimi yine etkisi altına almaya başladı. Ben gözlerimi kaçırınca çenemden tutup, beni sakince kendine doğru çevirdi, uzun uzun gözlerime baktı. Yaklaştı, yaklaştı. Neden Özgür'ün beni öpmesine engel olamıyorum ki neden her fırsatta sanki ona karşı yakınmışım gibi hissediyorum. Beni kendine çekip dudağıma ufak ama ateşli bir öpücük bıraktı, ben ne yaptığını anlamadan elimden tutup beni salonuma doğru götürmeye başladı. Salonda muhteşem yiyecekler ve güllerle donatılmış bir masa vardı onları tamamlayan şaraplar...

"Bu gece bizim olsun istiyorum Lizge ,dün gece sana arkadaş mıyız diye sorduğumda bana arkadaşız demeni istemiyordum , biz seninle her şey olabiliriz ama arkadaş olamayız bunu unutma."

Sandalyemi çekip beni bana güzel bir bakış attı, bende bakışlarından kaçmak için oturdum hemen, ellerimi dudaklarıma götürememek için kendimi zor tutuyordum. Özgür de karşıma geçtikten sonra konuşmaya başladı.

"Önündeki kutu sana doğum günü hediyem ,ama onu açmadan önce sana anlatmam gerek."

Kaşlarımı anlamadığımı belirten şekilde çattım . O ise sadece gülümsedi ve konuşmaya devam etti.

"Kutunun içinde bir kitap var ama öyle normal kitaplardan değil şimdi kutuyu aç."

Kutuyu açtım ortamı sadece mum ışıkları aydınlatıyordu kutuyu açar açmaz ağzım açık kaldı fazlasıyla güzel bir kitaptı ve parlıyordu. Kitabın kapağını okumaya çalıştım üstünde Özgür'ün Leydi'si yazıyordu ve sanırım bu kitap bizi anlatıyordu. Özgür ayağa kalktı ve beni nazik şekilde kaldırdı. Nefesi nefesime çarparken konuşmaya başladı.

"Bu kitabın devam bölümleri de olsun istiyorum Lizge buna izin verir misin ?"

Ben ne diyeceğimi bilmiyordum yani şimdi koskoca İnfluencer "Özgür Duran" benimle birlikte mi olmak istiyordu. Konuşmak zorundaydım ve saçma şekilde konuşmaya başladım.

"Özgür be-ben." aferin bana şimdiden kekelemiştim. " Ne diyeceğimi bilmiyorum biz senle daha tanışalı çok olmadı."

Sözümü kesti.

"Lizge hemen cevap vermek zorunda değilsin, ayrıca şimdi cevap vermek istiyorsan ve cevabın hayır ben Kaya'ya aşığım demekse anlarım."

Hiç düşünmeden Özgür'ü öptüm o da fazla beklemeden karşılık verdi. "Allah'ım ne yaptım ben!!!"