EMRİNE AMADE ( Düzenlenecek! )

Sende uzaklığı; sende ben, imkânsızlığı seviyorum

Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme, ben cahil kalayım.
"Nazım Hikmet"

💞

Akın'ın evinin önüne geldiğimizde, bekledigim gibi bir manzara ile karşılaştım. Halihazırda Akın denen yılan gösteriş meraklısı biriydi. Bahçenin kapısından girerken korkunun ve soğuğun etkisiyle ıstemsizce titriyordum. Özgür birden elimi tuttu, ve sakin olmamı gösteren bir bakışla göz kırptı.

"Merak etme ben yanındayım leydim," dedi. Elimde olmadan gülümsedim. "Her şey hallolacak." Özgür ellerimi bırakıp, bahçenin kapısının kilidini açmaya çalıştı. Küçük bir uğraş sonrası kapı açıldı. Önce o sonra da ben girdim. Evin önüne geldiğimizde Özgür, cebinden bir zarf çıkarttı. Ve içinden bir anahtar çıkartıp kapıyı açtı. Içeri girdiğimizde, Özgür ışıkları açmadan önce elinde bulunan zarfın kenarına yazılmış rakamları yazdı ve alarmı devre dışı bıraktı sonra da ışıkları yaktı. Salona doğru ilerelemeye başladım, koltukların renginin gri olması bile bu adamdan nefret etmeme sebebiyet verebilirdi.

Özgür merdivenlerden yukarı çıkmaya başladıktan sonra bende peşinden gittim. Bir odaya girdiğimizde, tertipli düzenli bir yer gibi duruyordu. Özgür bilgisayarın başına gecti ve bir kaç işlem yaptı. Bilgisayarla işi bitince, raflara bakınıp bir kaç belge aldı ve elimi tutup ışıkları kapattı. Aşağı inerken yavaş hareket ediyorduk. Özgür alarmı tekrar etkinleştirdi ve hızlı adımlarla dışarı çıktık. Tam bahçe kapısını gidiyorduk ki güvenliğin bizim olduğumuz tarafa geldiğini gördük, Özgür hızla elimi tuttu ve evin arka tarafına doğru koşmaya başladık. Güvenliğin bizi görmediğini varsayarsak oldukça çok koşmuştuk ve nefes nefeseydik.

"Ne yapacağız Özgür?"

Bana baktı gülümsedi, onun gülümsemesene karşılık vermeyecek kadar korkuyordum.

"Merak etme leydim bizi görmedi," o an göz devirsem de biraz olsun rahatlamıştım. "Hem bizi görseydi bile biraz para verip onu susturabilirdik." Son söylediği sözle iyice rahatladım.

"Nasıl çıkacağız buradan ?"

Özgür düşünürmüş gibi kaslarını çattı. Etrafa bakındı ve bir merdiven gördü.

"Çıkabilir misin, şu duvarı atlamamiz gerekiyor." Iste şimdi ona gercek bir kedi kadın nasıl olurmuş kanıtlayabilirdim.

"Tabi ki de çıkarım batman," dedim ve göz kırptım. Özgür gülümserken, ben merdivenin olduğu tarafa gittim ve merdiveni duvara yaslamaya çalıştım.

"Ne duruyorsun batman hadi yardım et." Özgür yanıma gelip merdiveni düzeltti.

"Önden bayanlar." Dedi.

"Sacmalama Özgür tabikide ilk önce ben çıkmayacağım hadi önce sen." Gülümsedi.

"Peki leydim." deyip merdivenlerden yukarı çıktı.

"Dikkat et batman pelerinin yok unutma."

"Peki kedi kadın." Dedi duvara çıkarken.

"Hadi gel ." Deyip elini uzattı. Elimi Özgür'ün eliyle buluşturup duvarı çıktım. Özgür ise merdiveni duvarın diğer tarafına koydu ve inmeye başladı.

"Hadi leydim ." Istemsizce korktum "Bu duvar bu kadar yüksek miydi?" , "Tamam ama tut beni ." Özgür'ün onayını aldıktan sonra merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Yere inmeye bir kaç basamak kala elbisemin merdivenin çivisine takıldığını fark ettim. Elimi uzatıp çıkarmaya çalıştım ancak yaparken yere düşecektim ki batman beni kurtardı. Birden ellerinin nerede olduğunu anladım.

"Özgür ellerini kalçamdan çeker misin ?"

"Ne yapayım seni bir yerden tutmam gerekiyordu ve itiraf etmeliyim ki göründüğünden çok daha güzeller."

"Özgür beni aşağı getirtme !"

"Hemen inme zaten sakinleşmem gerekiyor yoksa kalp krizi geçirebilirim."

"Özgür!" Dedim sinirle o da ellerini kalçamdan çekti. Aşağı iner inmez Özgür'ün koluna sıkı bir yumruk attım. O kadar hızlı vurdum ki soğuğun da etkisiyle eklem yerlerim acıdı. Özgür ise mest olmuş gibi başını geriye atıp
"Her saniyesine değerdi." Dedi. Ona göz devirip merdiveni düzeltmeye başladım.

"Siz kimsiniz?" Gelen sese baktım. "Kahretsin yakalanmıştık!" Bir Özgür'e bir güvenlik görevlisine baktım. Özgür neden bir şey söylemiyordu ki. O anlık panikle Özgür'ü kendime doğru çevirip dudaklarını öptüm... "Aptal ben!!!"

Bölüm kısa geldi farkındayım ama oy gelmediği için uzun yazmak istemiyorum, ben o kadar emek verirken bazı okuyucuların yıldıza dokunmaması sinirimi bozuyor.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzeri umarım uzun bir bölüm olur ❤❤❤