EMRİNE AMADE ( Düzenlenecek! )

"Gülümsemek, daha güzel bir görüntüye kavuşmanın bedava yoludur."

"Kimileri 'Seviyorum' der, çünkü ezberlemiştir. Kimileri diyemez, çünkü gerçekten sevmiştir."
- Can Yücel

Sabah gözümü 5 şiddetinde depremle açtım,ama sanırım bu bir deprem değil sadece en yakın arkadaşım olan Damla'nın beni sarsmasıydı.

"Günaydın doğum günü kızı."

"Günaymadın Damla."

"Hadi mızmızlanmayı kes gidiyoruz."

Gözümü aniden açtım.

"Nereye?"

"İste orası sürpriz hadi hazırlanmak için 10 dakikan var aşağıda bekliyorum."

Söylenerek yataktan çıktım üstüme dünyanın en basit kıyafeti olan tshirt ve pantolon giydim. Aşağıya indigimde Damla, sinirli sinirli bakıyordu sanırım 10 dakika sınırını biraz aşmıştım. Ama yanılmışım bana sinirli bakmasının nedeni üstüme giydiğim basit şeylerdi.

"Bu nasıl bir kıyafet Lizge gerçekten sana inanamıyorum."

"10 dakikan var dedin ,ne bulduysam geçirdim üstüme işte."

Bana göz devirdi ve arabaya binmem için işaret yaptı. Ben emniyet kemerimi takıp ona döndüğümde konuşmaya başladı.

"Neyse ki ,benim gibi harika muhteşem ve modadan anlayan bir arkadaşın var şanslısın."

Kendini övmeye bayılırdı. Seslice güldüm.

"Nereye gidiyoruz?"

"Bu kıyafetlerden sonra şu an alışverişe."

Şimdiden başıma gelecek şeyleri tahmin edebiliyordum. Damla'yla yaklaşık 2 saat boyunca abartısız, tüm mağazalara girmiştik iyi ki maddi durumu yüksek bir ailenin kızıydım ,yoksa babam bu faturayı gördüğünde küçük dilini yutabilirdi.

Sonra kuaföre gittik saçlarımı boyatmama sözü aldıktan sonra ,biraz kestirme konusunda ikna olmuştum. Ve sonuç gerçekten muhteşemdi gerçekten ilk kez aynada güzel bir kadın görüyordum. Saçlarım omuzumun biraz aşağısında kesilmiş ,ve onu tamamlayan alnımda kâhkulüm vardı.

"İşte bu." dedi Damla makyajını yaparken.

Gülümsedim. Eve gittiğimizde her yerim ağrıyordu. Damla dinlenmemizi fazla uzatmadan hemen aldığımız kıyafetleri bana giydirmeye başladı. Ve sanırım yaklaşık 1 saat boyunca ona iltifat ettim gerçekten bu kız bu işi biliyordu. Damla ise belinde hayali bir silah çıkartıp parmak uçlarına üfledi. İkimiz de güldük.

Evden çıktığımızda hâlâ nereye gideceğimizi bilmiyordum. Lüks bir mekânda durduk. Damla'ya havalı bir ıslık çaldım. O da gülümsedi ,aşağı indik ve mekana doğru ilerlemeye başladık. Ve girer girmez konfeti patladı ,içeride tanıdığım herkes vardı. "Kaya bile" onun gelmesine şaşırsam da belli etmedim. Uzun zamandır görmediğim anneme ve babama sarıldım. Sonrası ise muhteşem güzel bir geceydi herkes benim küçükken yaptığım yaramazlıkları anlatıyordu. Kaya'yla göz göze gelmemek için tüm kaslarımı zorluyordum. Kaya'nın tüm bakışlarını üstümde hissediyordum. Sonunda pes edip ona baktım, gözleri çok güzeldi ve Allah kahretsin ki ben ona hâlâ aşıktım. Gece geç de olsa dağıldık. Herkes evine giderken son kez Kaya'ya bakıp arabama bindim. Damla'ya kalması için ısrar etsem de işi olduğunu ve yarın geleceğini söyledi. Eve yalnız gittim apartmana çıkarken Kaya'yla olan düşüncelerimi savurdum. Kapıyı açıp ışığı hiç yakmadan yatak odama geçtim ,ve bir el ağzımı sıkı sıkı kapatıp bana baskı yapıyordu ."İşte şimdi gerçekten korkuyordum"...