Deha: SERAFETTIN BOSANMAK ISTIYOSAN BOSAN BENIM NAFAKAMI TAZMINATIMI VER SEN YOLUNA BEN YOLUMA
Yiğit: Deha ne diyosun?
Hamza: İstediğini yapmadık diye yapıyor.
Hamza: Tripli kendi aklınca.
________________
Bu kurgu bir öğertmen kurgusudur, içinde sm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Medya: Hamza Çakır)
××××
Öğretmenler odasına fbı gibi girdikten sonra bütün hocaların bana bakmasının ardından Hamza hocanın dolabına ilerledim.
"Deha, ne işin var burada?" Duyduğum sert ses ile her zamanki gibi yavaş yavaş arkamı döndüm.
"Hamza hoca birkaç kağıt istemişti onları almaya geldim." Diyerek elmdeki dolabın anahtarını gösterdim.
"Ne kağıdı bu Deha?" Birazdaha sohbete tutarsa beni Hamza hoca ağzıma sıçıcaktı.
"Hocam bıraksanız Hamza hoca derimi yüzer benim gitmem lâzım." Dedim dolabın önüne giderek.
"Ne yaparmış Hamza hocan?" Lan dal yarrak.
"Yiğit hocam! Ben gidiyorum görüşürüz." Diyerek odadan hızla çıktım.
Sınıfa ilerlerken lütfen Hamza hocanın öfke damarı patlamamış olsun diye dua ediyordum. Sınıfın kapısını açtığımda karşımdaki Hamza hocaya ilerledim.
"Nerdesin sen Deha! Ben senin yüzünden dersimi bölmek zorunda mıyım?" Sınıf ortasında bana öyle bağırınca kendimi tutamamıştım, zaten sulu göz olduğum içinde gözlerim dolmuştu.
"Özür dilerim hocam." Dedim başımı öne eğip.
Hamza hoca çenemden tutup yüzümü yüzüne kenetledi. "Ağlıyor musun sen? Bu kadar kırılacağını düşünmemiştim ben özür dilerim." Uzun kemikli parmaklarını çenemden çektim.
Yavaşça yerime geçerken sınıfa göz gezdirdim, hepsi bana bakıyordu. Elimin tersiyle gözyaşlarımı silip yerime oturdum ve kafamı sıraya yasladım.
Ders bittiğinde herkes yemekhaneye inerken ben sınıfta kalmayı tercih ettim. Elimdeki enerji içeceğinden bir yudum daha alırken iç çektim. Duyduğum ayak sesleri ile hemen kafamı çevirdim.
"Hocam?" Hamza hocayı değilde Yiğit hocayı bekliyordum şahsen.
"Deha? Sen yemekhaneye inmedin mi?" Kafamı hayır anlamında salladım. "Neden peki?"
"Aç değilim hocam, şu sıralar yemek pek yemiyorum." Dedim umursamaz bir tavırla.
Yavaş fakat uzun adımlarıyla yanıma doğru yaklaştı. "Yeme bozukluğun falan mı var?"
"Şu ana kadar yoktu, bilmiyorum." Dedim elimdeki içeceği kenara koyarak.
"Sana bağırdığım için özür dilerim, Deha. Alışkanlık olmuş öğretmenlik yıllarımda. Ağlayacağını düşünmemiştim." Hamza hoca yanıma gelince kafamı kaldırıp ona bakmak zorunda kaldım.
