TOGOSZ S2:The Royal Secret | COMPLETED

TRS 116: HEIRESS

A/N: Grammatical and typographical errors ahead.

JUST A QUICK PLUG!

Hope you'll support my soon to be publish story entitled Disastrous Clique Mental Health Series.

"I will love this guy. For better and for worst. For richer and for poorer. My Disastrous Husband..."

-Francheska Eunice Garcia

SHIANNA'S POV

OH MY GOSH! Ang bastos ng ginawa ko. Nakakahiya talaga sobra! I'm wondering kong ano na kaya ang iniisip ng Hari. Kanina pa kasi ako nakaupo sa katapat na sofa na inuupuan nito. Ngunit hindi parin ito nagsasalita. Patay talaga ako nito, isang malaking kasalanan ang ginawa ko.

"Princess Victoria..." the King talked made my heart beats so fast. "Princess Victoria of New Zealand." kinakabahan na ako, mas ayos pa yata kong Shianna nalang tawag nila sa akin kaysa sa second name ko na tunog expensive at kagalang galang pero ang may-ari ng pangalan ay walanghiya.

"A Princess should seat properly." wika ng hari na puno ng awtoridad ang boses nito.

Nagsisimula na akong pagpawisan ng malamig dahil sa presensya nito dagdag pa ang mga titig nito na kulang ay sasakalin ka na sa uri ng titig palang.

"Do you have manners? Even how to seat properly, you're not doing it. Are you really the heiress of my country?"

Aray ah, nahurt ako dun slight.

"P-Po? I-I mean I really do apoligize of my actions earlier, Your Great Grand Highness. I didn't meant to say those words." magalang kong paliwanag. I bow down my head for about three seconds and then seated properly.

"Te whakama! Kare au e pirangi ki te mokopuna whakaute i roto i taku whanau." seryosong sabi ng hari. Aray ah, masakit na 'yon. Kahit naman walang hiya ako pero marunong naman akong rumespeto.

Translation: [Disgrace! I don't want a disrespectful granddaughter in my family.]

Pilit kong pinapakalma ang sarili ko dahil kapag magpapadala ako sa bugso ng damdamin ko ay baka makalimutan ko na ang pinakaunang hari ang nasa harapan ko.

Ayokong maging bastos kaya hanggang sa makakaya ko ay tataasan ko ang pasensya ko. Beside tama naman ang hari. Mali rin ang naging reaksyon ko kanina. Kaya normal lang na pagsabihan niya ako.

Wala ako sa skwelahan, nasa palasyo ako. Kailangan kong matutong rumespeto dahil hindi basta-basta ang pamilya ko.

"I will talk to the Viscount including the Queen's and the Prince. You may now leave." the king said in authority.

I stood up and bow down my head before turning my back and walk out of this room.

I need some fresh air...

Hindi ko kinaya ang lahat ng sinabi ng hari kanina lang. I need to put myself together before I will face my family later on midnight lunch.

Bagong puyatan na naman.

Hindi ko talaga alam kong bakit nauso pa iyang midnight lunch. I mean, pwede namang kumain nalang sa gabi. Pero bakit sa hatinggabi pa talaga?