Mutfaktan bile sesini duyduğum babam bağırarak konuştu.
"Kız Zeynep. Akşama Zeynel ağalar bize gelicii. Ona göre hazırlık yapın ha."
"Tamam. Hallederiz."
Evet babamın nerden gelme bilmediğim şivesi. Hiç umrumda da değil gerçi kimden aldığı, kime çektiği. Babanemi de sevmem.
"Sudee."
"Mutfaktayım anne."
"Ne yapıyon kız?"
"Kek yapıyordum ama..."
"Ne keki?"
"Islak kek"
"Iyi iyi yap. Akşama yenir."
"Akşam için değildi ama. Kime niyet kime kısmet artık."
"Kime yapıyodun kız?"
"Ee Pakize teyze gün yapıyormuş yarına. Ona götürecektim. Koyardı dolaba bir şey olmazdı, ama işte. Neyse artık yarın yardıma giderim."
"İyi gidersin yarın. Onu yap. Akşama bir de yaprak saralım. "
"Saralım bakalım. Tütün de saralım el atmışken. Kontrol ettim. Azalmış. Bize patlar sonra."
"Olur olur. Sinirlenmesin."
Zibilyon tane şey sayıp, hepsini eksiksiz istedikten sonra başa kurulan babama sinirlenip iş yaparken bardak elimde kırılmış ve avuç içini derince kesmişti. Elimi sardıktan sonra suya değirmeden kalan işleri yapmıştım. Canım babamın (!) tembihleri (tehditleri) üzerine, üzerime güzel bir şeyler giyinmiş ve hafif bir makyaj yapmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İki tane ters örgü yaptığım saçlarımı ensemde topuz yapıp, hoşuma giden bir kokudan sıktım. Şöyle bir kendime bakıp eksik bir şey ararken, ya da babamın kusur bulabileceği bir şey ararken rimel sürmediğimi fark ettim. Eyeliner dan sonra sürerim demiştim güya. Masaya oturup bana göre uzun olan kirpiklerimi biraz daha uzattım. Rimelleri bu şekilde kullanmaya bayılıyorum. Daha da uzun duruyorlar. Telefonumu elime alıp aşağıya indim. Telefonu TV ünitesine koyup mutfağa girdim.
"Başka bir şey var mı?"
"Yok bir şey de. Elin. Şimdi iyi mi?"
"Biraz daha az sızlıyor. Neyse bir şey olmaz. Boks yapanlar eline bez sarıyor ya. Onun gibi oldu."
"Manyak mısın kızım sen?"
"Olabilirim ,emin değilim."
Kapının çalması ile hızlı adımlarla kapıya gittim. Benim arkamdan babam ve annem de gelmişti. Ekim denen salak kardeşim evde yoktu. Kuzenim de kalıyordu bu gün. Sabahtan götürmüştüm onu. Kapıyı açtığımda gördüğüm yüzlere karşı gülümsedim.
