Berdel

44

Sabahtan beri midem allak bullaktı. Başım da ağrıyordu. Bir şey de yiyememiștim. Ali başıma dikilmiş bir şey yemeye ikna etmeye çalışıyordu.

"Aşkım yiyesim yok valla ya."

"Güzelim ama yemen lazım. Bir sağa bir sola gidip duruyorsun şirkette. Bünyen zayıf düşecek."

"Hayatım."

Ayağa kalktığımda başım döndü ve geriye sendeledim. Ali belimden tutup kendine çekti.

"Bir doktora gidelim mi? Ne olur ne olmaz? Belki de hasta oldun."

"Gitmeyelim desem için rahat etmez."

"Evet. Gidelim?"

"Tamam gidelim."

Bir görünüp gelirdik. Üzerimizi değişip hastaneye gittik. Annem de onaylamıștı. 'Bir şey kaybetmezsiniz bir gidin görsün doktor' demişti.

"Kan ve idrar tahlili alacağız sizden."

"Ne tarafta."

"Az ilerdeki hemşirelere söyleyin."

Kan ve idrar tahlili verdikten sonra doktor beni yanına çağırdı.

"Ne zamandır adet olmadın?"

"Dengesiz oluyor normalde. Bir ayı geçti sanırım."

"Hamile olabilirsin. Gel benimle."

Şok olmuştum. Kadın doğuma girdiğimizde heyecandan ölüyordum. Kadın doktor kontrol edip doktorumu onayladı.

"Altı haftalık hamilesin. Tebrik ederim."

Gözlerim dolduğunda gülümsediler.

"Tebrik ederim kızım."

"Üç ay dolmadan cinsel ilişkiden kaçının. Kusmaların, bulantılar olacaktır. Dikkatli beslen. Kendini aç bırakma. Bebeğe dikkat et. Allah kucağına almayı nasip etsin inşallah."

"Amin."

"Kocanı bekletme haber ver hadi. Bir şey olursa hemen gelin. Önümüzdeki ay kontrole gel."

"Tamam."

Odadan çıkıp Ali'nin yanına gittim.

"Ne oldu güzelim?"

"Bir şey yok hayatım."

"Neden ağladın o zaman?"

"Çıkalım mı önce?"

"Çıkalım güzelim."

Bir kıyafet dükkanının önünde durdurdum onu.

"Ne oldu?"

"Ay şu tişört çok güzelmiş."

"Hangisi?"

"Șu sarı olan."

"Alalım hayatım çok beğendiysen."

"Sen bekle ben alıp geleyim."

"Tamam."

Sarı tişört önemli değildi şu an arkasında gördüğüm çocuk zıbınını alacaktım.

"Kolay gelsin.

" Hoş geldiniz buyurun nasıl yardımcı olayım. "

"Șu sarı çocuk zıbınını paket yapabilir misiniz? "

" Hemen. "

Sarı tişörtü de alıp paketin üstüne koymuştum. Eve döndükten sonra Ali ile yan eve geçmiştik. Sürekli ne oldu diye sorduğu için paketi hemen eline verdim.

" Bu ne? "

" Aç bak. "

" Tişört almıyor muydun sen? "

" Aldım zaten. "

" Bu ne o zaman güzelim?"

"Hayatım aç."

Paketi açıp içine salak salak baktıktan sonra kaldırıp biraz da öyle baktı.

"Bu kime?"

"Bize."

"Bizim çocuğumuz yok ki hayatım."

"Artık var."

"Nasıl?"

"Hamileyim."

"Ne?"

"Baba oluyorsun."

"Baba mı oluyorum? Baba oluyorum!"

"Evet baba oluyorsun."

Kalkıp kucağına aldı ve döndürdü. Bir yandan da hala baba oluyorum diye bağırıyordu. Kucağından indirmeden durduğunda kahkaha atıyordu. O kadar çok güldü ki sonunda gülüşü ağlamaya döndü. Gözleri yaşlı yaşlı bana bakınca benim de gözlerim yaşardı.

" Güzelim. Şimdi bizim çocuğumuz mu olacak? Küçük küçük bizden bir tane."

"Evet. Bizden bir tane daha olacak."

"Ortada baba baba diye dolanacak."

"Evet."

Gözünden bir damla yaş süzüldü. Bir kendime bir de onun güzelliğine ağladım bende. Göz yaşını silip aktığı yeri öptüm. İlk defa biri benim için ağlıyordu. Bir erkek benim için ağlıyordu. Sevilmenin ne demek olduğunu onunla öğrenmiştim ben bu yaşımda. Onu mutlu ediyordum. O da beni. Hayatıma girdiği için bir kere daha şükrettim.

"Hayatımda aldığım en güzel hediye sendin. Birde senden bir can geliyor şimdi bana. Beni ne kadar mutlu ettiğini tahmin bile edemezsin."

"Seni seviyorum."

"Biliyorum güzelim. Bende seni seviyorum. Her zerrene aşığım. İyikimsin. İyikim olmaya devam edeceksin. Hayatıma girdiğin güne şükürler olsun."

"Beni sevdiğin güne şükürler olsun."

"Olsun."

"İyiki sevmişsin beni. Yoksa ben seni nasıl kazanırdım. Teşekkür ederim. Beni sevdiğin bana sevmeyi öğrettiğin için. Bana eş olduğun için."

"Allah seni benden ayırmasın inşallah güzelim."

"Amin inşallah."

"Tamam ağlama artık."

Göz yaşlarımı silip öptü. Sıkıca sarılıp boynunu öptüm. Benimle birlikte koltuğa oturup sıkıca sarıldı o da. Belki de bir saat orda öyle oturduk. Sonra uykumuz geldiği için odaya geçmiştik.