Şer Görünenin Ardındaki HAYIR

Zeynep ve Fatih 2

Akşam annem yatmadan önce icmesi gereken ilaçları verdim ama içmeyi bırak odasının kapısını bile açmadı. Yok ben bu işin içinden nasıl cikicaktim. Musaba soylemiyi bırak bn Zeynep' e nasıl derdim. Benimle evlen diye. Daha 22 yasindaydi ben ise 32 olucak iş değil aramızda 10 yaş var. Ben bu kızın hayatını nasıl karartayim. Ah annem ah elimi kolumu bağladın .
...
Sabah' i zor etmiştim. Başım çok ağrıyordu. Neye uzulecegimi şaşırmıştım annem bana küsmüş odadan dışarı çıkmıyor ilaclarini da almıyordu.
Annemin odasının kapısına önüne varıp.
Fatih : Tamam annem istediğin olucak yeterki şu ilaçları al ne olur.
Deyince annem odadan çıkmışti.
Sevim : Doğru mu söylersin. Evlenicem mi Zeynep ile
Fatih: Evlenicem ama sen de şunu bilki gencecik bir kızın hayatını kararticaksin. Hadi ben neyse ama Zeynep...

Deyip sustum. Elimdeki ilaçlari eline veriip arkamı döndüm.

Sevim: nereye

Fatih: Zeynep ile konuşmaya .

Sevim: Musab ile konuşmayacakmisin.

Anneme doğru döndüm
Fatih: Senin kardeşinin hayatını karartmak istiyorum mu diyeyim anne .

Sevim: Sen şimdi kararticam diye düşünüyorsun ama Eğer ömrüm yeterse ilerde görürsem o günlerinizi iyiki seni dinlemisim diyeceksin.

Fatih: İlaçlarıni içmeyi unutma.
Deyip evden çıktım. Kardeşim dediğim adamın kardeşine hayatını karartma teklifi sunacaktım. Musab ile aramızda bozulacaktı. Herşeyin farkında olduğum halde annem için gidiyordum. Affet kardeşim annem için...

Telefonu elime alıp Zeynep kardeşim yazan arama butonuna bastım. En kısa sürede telefon açıldı.

Zeynep: Efendim fatih Abi.

Abi diyordu bana ben nasıl evlen benimle diyecektim.

Fatih: Zeynep, nasılsın..
Dedim kısık bir sesle.
Zeynep: Elhamdülillah abi ben iyigimde senin sesin öyle gelmiyor hem sen beni çok önemli bir şey olmadığı sürece aramazdın.
Fatih: Zeynep seninle bir şey konuşmak istiyorum. Müsaitsen bu gün dışarda buluşalım.
Zeynep: Fatih abi kötü bir durum mu var. Herkes iyimi ?

Herkes iyide be Zeynep senle ben kötü olacağız.

Fatih: Zeynep abinin haberi olmasın.
Zeynep: Ama abim bizim evden tek başına çıkmamız zararlı olduğu için..
Fatih: Doğru ben sizin ordaki çay bahçesine geleyim olurmu ?
Zeynep: Fatih abi beni yanlış anlama ama bizim senle tek buluşmamız uygun olmaz. Yengem de benle gelse olur mu ?
Fatih: Olmaz Zeynep olmaz .
Dedim sesim yüksek çıkmıştı.
Fatih: hem çay bahçesi kalabalıktır yalnız olmayız . 1 saate seni orda bekliyorum

Deyip telefonu kapattım.

Zeynep' ten

Allah Allah neydi şimdi bu . Ben nasıl cikicam evden şimdi. Aaaaffff ya ...
Feracemi ve uzun siyah şalimi dolayıp annemin yanına indim.

Zeynep: Anne...

Annem bana dönmesi ile kaşları havalandı.

Meryem: Hayırdır, Nereye...
Zeynep: Anne sana bir şey soylicem ama kimseye söyleme.
Meryem: Kız Zeynep sen hiç böyle ciddi konuşmazdın hayır olsun.
Zeynep: Ay anne ya sende .. Neyse beni Fatih abi aradi çay bahçesinde ikimiz bulusalim ama kimsenin haberi olmasın dedi.
Meryem: Aaaa niyeki
Zeynep: Ne bileyim anne ya abim gibi o da değişik, bn uygun olmaz falan dememe rağmen gel dedi.
Meryem: Kız Zeynep sevimde dün seni öve öve bitiremedi acaba bu fatih sana gönlünümu kaydırdı.
Zeynep: Yok deve anne sacmalama ya beni de zaten evlenme teklifi etmeye cagiğiyordur kesin. La havle ya
Meryem: Kız sus olur mu olur.
Zeynep: He ya heeeee
Meryem: Bak nasıl konuşuyor benimle zaten seni alan adam aklını yitirmiş demektir.
Zeynep: He onu bileydin annecim
Diyerek güldüm.
Meryem: Neyse çabuk git gel bak abi olarak ne kadar görsende birbirinize haramsiniz .
Zeynep: Ok annecim hadi ben kaçar.
Diyip evden çıktım. Valla fatih abi kusuruma bakmasın annemden habersiz bir şey yapamam . Diyerek yürümeye devam ettim. Tabi arkamdan gelen korumalara da ters bı bakis atmayı ihmal etmedim.
Çay bahcesine geldiğimde şöyle gozlerimle fatih abiyi aradım. He mübarek orda oturuyordu. Abimle fatih abi ne yemislerse küçükken, yarma gibiler. Hızla fatih abinin yanına vardım.