MVSS
+13
Mavi gözlerime, denizden gözlerin var, derken mavi denizlerimin dalgasında boğulacağından habersizdi; İhanetimle onu boğacaktım. Siyah, toprak karası gözlerine beni gömmeden önce. Sonra da o gömerdi belki beni, siyahlarının en derinine.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mavi Ve Siyahın Savaşı
B Ö L Ü M 8
🕊️
Bu hayatta ne kazandıysam kinciliğimden kazandım; ne kaybettiysem yine kinciliğimden kaybettim.
Bana yapılanı ömrü boyunca unutmazdım, karşılık veremedikçe yüreğimin intikam ateşiyle tutuşan yangınlarını soğutamazdım. Bu yüzden hiçbir şeyi de karşılıksız bırakmazdım.
Canımı yakanın canını her zaman daha çok yaktım.
Bundan dolayı olsa gerek her zaman canımın acısından çok, bana bunu yaşatana karşı savaşmaya odaklandım. Belki bu yüzden, ne yaşarsam yaşayayım yine ayaktaydım. Açacağım savaşta ayakta olmam gerektiğini bildiğim için, her şeye rağmen ayağa kalkmayı başarmıştım. Kolay kolay yıkılmazdım, yıkmaya çalışanı karşıma alır onu yıkardım.
Kinci olmanın en büyük getirisi buydu; ayakta kalmanı ve dik durmanı sağlayacak bir neden oluştururdu.
İlk savaşım daha küçük yaşlarda başlamıştı benim.
İlkokulda saçımı çeken çocuğu dövebilmek için iki günlük hafta sonu tatilimin geçmesini büyük bir istekle beklediğimi iyi bilirdim. Oysa hafta sonları hiç bitmesin isterdim. Ancak o hafta sonu okula gitmeyi deli gibi istemiştim. Hafta başı okula vardığımda ilk yaptığım o çocuğu tekme-tokat dövmek olmuştu. Öç alma hırsıyla patakladığım çocuğun dişlerinden birinin kırılmasıyla işimiz müdüre kadar gitmişti. Ve sonucunda, velilerin şiddete meyilli olduğum kanısı üzerine müdürün beni başka sınıfa aldırmasıyla olay kapanmıştı. Sanırım benim gamsızlığım o zamanlarda başladı, hırsım o yaşlarda kanımda aktı.
Ortaokulda beni itip eteğimin açılmasına ve kahkaha atarak herkesin o ana şahitlik etmesine neden olan çocuk yüzünden bir hafta utancımdan okula gidemeyişimi ve bir hafta sonra okulda ilk karşılaştığım anda onu merdivenlerden itişimi de unutmazdım. O, benim bir hafta okuldan uzak kalmama neden olmuşken; ben onun bir ay okula gelemeyecek vaziyete düşmesine neden olmuştum.
