MVSS
+13
Mavi gözlerime, denizden gözlerin var, derken mavi denizlerimin dalgasında boğulacağından habersizdi; İhanetimle onu boğacaktım. Siyah, toprak karası gözlerine beni gömmeden önce. Sonra da o gömerdi belki beni, siyahlarının en derinine.
...
Şunu belirtmek isterim ki, bu kitabımdan oy ve yorum konusunda hiç yol katedemedim.
Hep söyledim, yine söylüyorum. Oy ve yorumlarınız gerçekten benim için önem arz ediyor. Yıldıza tıklamak satır aralarına yorum atmak inanın zor değil, bir okuyucu olarak daha eğlenceli olduğunu da söyleyebilirim.
İyi okumalar.🍃
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayko Cepkin - Gelin olmuş Semicenk & Reynmen - Yana yana
🕊️
Mavi ve Siyahın Savaşı
B Ö L Ü M 12
“Mecnun Leyla’ya kavuşamadı, Nezih kendi Leyla’sına...”
Yazardan...
Hayatı boyunca belki de en çok beklemekten, bekletilmekten nefret eden Pusat, tüm tahammülsüzlüğüne rağmen saatlerdir yanı başındaki kadının uyanmasını bekliyordu, sabırla. Birkaç kez uyandırmayı düşünse de her defasında vazgeçmişti bu düşüncesinden. Dildar, daha şimdiden Pusat’ın ayarlarını kendisine göre kurmaya başlamıştı bile. Erginsoy kadınının hakimiyeti çoktan hayatına kurulmuş, düzenini değiştirmeye başlamıştı. Bundandır ki, her şeyin farkındalığının gerginliği ve huzursuzluğu vardı, genç adamın üzerinde.
Sözde serum bitene kadar uykusunu alacağını söyleyen kadın, serum biteli iki saat olmasına rağmen hâlâ uyuyordu. Pusat, serumu bittiğinde bir süre daha beklemişti. Ancak serum bittikten sonra damar yolu sebebiyle hemşire çağıramamış, serum yoluna kanı sızmaya başladığında kendisi sökmek durumunda kalmıştı.
Daha sonrasında bir hemşireyi bilgilendirip çıkış işlemlerini halletmiş, tekrar odaya dönüp Dildar’ın uyanmasını beklemişti yine. Oyalanabildiği kadar oyalanmıştı. Tekrar koltuğuna yerleşmesinden dakikalar sonra dalmıştı, genç adam. Başı hafifçe öne düşerken çok kısa bir süreliğine uyuyakalmıştı.
Boş serumu almak için gelen hemşire Pusat’ın koltukta, refakatçi olan Dildar’ın yatakta olmasına kısa çaplı bir şok yaşasa da o an sesini çıkartmamış, uyuyan ikiliyi uyandırmadan odadan ayrılmıştı. Meslektaşlarının yanına varır varmaz, hasta olmasına rağmen yatağı sevdiği kadına verip koltuğa kendisi geçen centilmen adamı derin bir iç çekişle anlatıp övmüştü, genç hemşire.
“Pek de yakışıklı adam.” dedi, içlerinden biri. Derin bir iç çektiğinde yanındaki arkadaşı kolunu dürttü sertçe. “Sulanma sakın ha! Adam sahipli.”
