Mavi Ve Siyahın Savaşı
B Ö L Ü M 18
Ölen hep ben oldum,
Öldüren de insanlar.
Asıl katilime rasgeldiğim an,
Masum kaldı insanlar.
-Erginsoy Kadını
🕊️
Nişana İki Gün Kala, Cuma
Deneme kabininden, denediğim otuz sekizinci elbiseyle çıktığımda epey bilindik markanın mağazasında beni beklerken kenarda oturan Haktan, ayakta beklemekten yoruldukları için Haktan’ın oturmalarını emretmesiyle koltuklara sıkışarak yan yana oturan Yasir, Arif ve Pusat’ın işe yeni aldığı koruması Yavuz isimli adamın yorgunluk akan bakışları beni buldu.
Nişan için kendisine de bir şeyler bakan Leyla durup merakla bana dönerken Yasir, Arif ve Yavuz üçlüsünün saniyelik bakışları dışında Leyla ve Haktan baştan aşağı üzerimdeki elbiseyi süzdü. Pusat’ın, Leyla ile birlikte yapacağımız alışverişe gönderdiği adamları gözlerine sahip çıkmakta epey temkinliydi. Pusat’tan talimat aldıklarını Leyla kulağıma fısıldamıştı.
Ara sıra dalgınlığına gelip üzerimdeki kıyafetlere meraklı bakışlar atan Yavuz’un başını diğer tarafa çeviren Yasir ve Arif’in tepkileri ise epey komikti. Yirmilerinin sonunda olan ve vücutları kalıplı Yasir ve Arif’in tam aksine Yavuz henüz yirmilerinin başında genç bir adamdı. Leyla’dan yirmi üç-yirmi dört yaşlarında olduğunu öğrendiğim genç adam, Yasir ve Arif ikilisinden daha uzun olmasına rağmen onlar kadar kalıplı ya da geniş cüsseli biri değildi. Ayrıca Pusat’ın nemrut suratlı adamlarının aksine daha yumuşak ifadeleri, hoş sesi ve güzel bir yüzü vardı. Üstelik yersiz ama komik olan esprileri de onu sempatik yapan türdendi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Ve Siyahın Savaşı
Teen FictionMVSS +13 Mavi gözlerime, denizden gözlerin var, derken mavi denizlerimin dalgasında boğulacağından habersizdi; İhanetimle onu boğacaktım. Siyah, toprak karası gözlerine beni gömmeden önce. Sonra da o gömerdi belki beni, siyahlarının en derinine. ...