Askerin Tek Zaafı

2.4

Bölüme geçmeden önce çok kısa bir şey demek istiyorum:

3k OLMUŞUZZZZZZZZ

Beni o kadar mutlu ettiniz ki..

Hepinize çok ama çok teşekkür ederim

Destekleriniz için de ayrı çok teşekkür ediyorum.

Şimdiden iyi okumalar dilerimm.

*
"Ne yaptığının farkında mısın?" Evren'in öfkesini onun sesinden işitecek olmak o kadar zor geliyordu ki şu an ne diyeceğimi ya da yapacağımı bilmiyordum.

En büyük rezillik ise hala göt üstü yerde oturuyor oluşumdu. Hayır anlamıyorum nasıl bir salaktım. Kalkarken düşmek neydi?

"Bir şey yapmadım ki! Üstüme gelen sizdiniz ben yani biz gayet sakince yürüyorduk. Hani diyelim ben görmedim siz nasıl görmüyorsunuz" dememle "Boy meselesi" demişti Batı.

O kadar kısa değildim. Tabi Allah onlara bir boy vermiş herhalde öldürmeden yanına gelip uğrasınlar diye.

Allahım sen çarpma yarabbim diyerek kendimi güvence altına almaya çalışmıştım.

Benim şu Evrenden çektiğim neydi ya! Gerçek evren yetmiyormuş gibi bir de insan olanı çıkmıştı başımıza.

Allahım sen herkesi koru böyle gıcık tiplerden.

Sende kendini koru.

Salağa yatmaya karar verdim bu seferlik.

"Senin yüzünden her yerim kafe oldu!" Sanki dünya yok olmuş gibi tepki verince yerimden kalkarken göz devirdim.

Ben de bir şey oldu sandım.

"Ne büyük iş. Prensesi eritmeden kurtarmalıyız" dediğimde Batı kahkaha atmıştı. Davranışları bana birini andırıyordu.

Her şeye anıran, her şeyi dalgaya vuran birine.

Zehra.

Zehra'nın çıtırını da bulduğumuza göre araştırmalar yapmaya başlayabiliriz.

Puhahahahahhaah.

"Odası nerede bu boğanın?"derken Batıya fısıldamıştım. Sanki bilmiyordum.

"Yiğit gezdirmiş işte sana bulursun" diyerek umursamazca gittiğinde gene göz devirdim. Gözsüz kalacaktım yakında.

Evreni çekiştirerek odasını aramaya başladım. Yani şimdi yolları biraz şey yapmış olabilirim. Unutmuş.

Koca adayınınkini de unutmazsın!

Oldu bir şeyler.

Sonunda Evren Yaylacı yazan kapıya gelmiştik. Neden isim yazıldığını bilmiyordum. Sorardım. İçeriye girip Evren'i koltuğa oturttum. Bir kaç bez lazımdı.

Hızla çıkıp bez almaya gittim. Yasuf'u görür görmez yanına koştum. "Bez var mı bez?"dediğimde şaşkınlıkla bana baktı "Ne bezi?"

"Bebek bezi" dediğimde şokla açılan gözleriyle kaşlarımı çattım. Gerizekalı. "Temizleme bezi Yasuf" dediğimde rahatlamış gibi arkasını döndü.

Hokus pokus yapacak heralde.

Ha da götünden çıkaracak.

Bezi çıkarıp elime verdiğinde ona bön bön bakmaya başladım.

"Korkma cebimden çıkardım"

Hamarat erkek dememek için dudaklarımı bastırarak koşuşturarak Evren'in odasına gittim. Yine bodozlama dalmıştım ki üstünü çıkarmış olduğunu gördüm.