Askerin Tek Zaafı

4.2

Önüme gelen bedenin sahibini tanımamak mümkün değildi. Her ne kadar beni sinirlendirsede kalbime söz geçiremiyordum.

"Bir daha İnci'ye o eli kaldırırsan kadın madım demem seni buna pişman ederim!"dediğinde kalbime ne hale soktuğunu bilmiyordu.

"Bırak elimi ahlaksız!"bunu onun söylemesi kadar komik başka bir şey yoktu. "Evren annemin kolunu bırak!"prens hazretlerimiz de geldiğine göre gidebiliriz.

"Annen annen olmayı öğrenince bırakırım"hala daha annemin kolunu tutuyordu. Yaptığında haksız sayılmazdı ama aile içi meselelere karışmamalıydı.

Gene de teşekkür ederim Evren. O kadar sözüme rağmen yanımda olduğun için teşekkür ederim.

"Ne zırvalıyorsun sen! Sen kimsin de benim anneliğimi sorgularsın"o benim için her şeydi anne. O benim her şeyim dediğimdi.

"Kızınızın sevgilisiyim"duyduğum şeyle gözlerim kocaman açıldı. Sevgilim falan değildi!

Henüz.

Şımarık çocuklar gibi ayaklarımı yere vurmamak için kendimi zor tutuyordum!

"Ne?"

"Ne?"

Annem ve Ulubay'dan aynı anda çıkan şeyle Evren "Onun meselesi benim meselem" demiş annemin kolunu fırlatırcasına atmıştı.

Ellerimi ellerine hapsederek beni peşinden sürüklemişti. Bu yaptığı adil değildi! Annem ve Ulubay'ın yanından uzaklaştığımızda ellerimi ellerinden kurtardım.

"Bak yaptığın şey için teşekkür ederim ama daha fazlasına gerek yoktu"gülümsedi "İnci yalan söylemiş sayılmam" gözlerim kocaman açıldı.

Hastanede düştüğüm durumları görüyor musunuz? Afedersinizde bir sikmedikleri kaldı.

"Nasıl biz sevgili değiliz ki"sen ne diyor sen yani! Elini ensesine çıkardı "İkimiz de birbirimizi seviyoruz sonuçta bir resmiyete geçmediğimiz kaldı" gözlerimi kıstım.

Bu alttan alttan beni sevgilisi yapmaya çalışıyor!

Alttan alttan mı? Bildiğin düz yoldan yapıyor sanki İncicim.

Hay bin kunduz!

Bin kunduz mu saydın?

Gerizekalı!

"Yo ben seni sevmiyorum" diyerek bakışlarımı yere eğdim. Bana ne abi bana ne ağzıma sıç sıç sonra gel temizle yok almim ben.

"Kesin sevmiyorsundur. En azından annen gidene kadar bu yalana ortak ol İnci. Bi bakarsın gerçek olur" sonlara doğru içinden mırıldanmasıyla onu duyamadım.

Kesin beddua okudu ha.

Ay deme öyle hık diye gidiveririm sonra! Başımı olumlu anlamda salladım. Hoş bu yalana ortak olursam annem beni döverdi.

Ancak artık karşısında küçük bir kız çocuğu olmadığını bilmeliydi. Bugüne kadar kendi ayaklarım üzerinde durmuştum.

Kabul arada sendelediğim oluyor ve birilerini arıyordum. Böyle zamanlarda abime teşekkür etmeliydim.

Fakat o Sezgi olaylarından sonra fazlasıyla değişmişti. Bu ilişki onu geriyor olabilirdi ama sonuç olarak sinirini benden çıkartması saçmaydı.

"İnci iyi misin daldın?"deniz mi var da dalayım? Gözünüzü seveyim az akıllı olun.

Hoş senden gerizekalısı daha yok.

Türünün tek örneği İnci Almeleğim ben.

"Yok bir şey" dedim geçiştirmek istercesine. Onunla sevgili gibi yapmak cidden zor olacaktı. Çünkü kırgındım.