Sözleri çınladı kulaklarımda. Daha demin düşünmüştüm bunun olacağını. Ama bu kadar erken olmamalıydı!
Burada ondan başka gerçekten beni anlayan yoktu. Kabul etmek istemezsem de benzer yaralarımız vardı kalplerimizde.
O giderse ben ne yapardım?
"Ağlama" o söyleyene kadar ağladığımın bile farkında değildim. Yavaşça göz yaşlarım hıçkırıklara döndü.
Yıllar önce abim göreve gitmişti ve geldiği şekli hala gözlerimin önündeydi.
O benden nefret ediyordu ama zamanında ben onu çok seviyordum.
Annemin çığlıkları hala kulağımdaydı. Onun sesi benim için bir kez bile öyle çıkmamıştı.
Evren yanıma yaklaşarak gözlerimdeki yaşları sildi. Dayanamayıp göğsüne kafamı koydum,ellerimi beline sardım.
Ağlamam şiddetlendi.
Bana böyle hissettirirken nasıl olurda giderdi?
"İnci yalvarırım yapma böyle"yalvarırcasına çıktı sesi. Yapamadım ağladım. Hiç ağlamadığım kadar ağladım.
Belki çoğu şeye ağlamamıştım ama buna ağlamıştım.
"Geri gelecek misin?"fısıltılar halinde döküldüğü kelimelerim. "Senin için" dedi burnunu saçlarıma sürterken.
Zehra'nın bağırışını duydum "Eğer sağ salim geri gelmezsen o silahları alır sana sokarım" bundan sonra Evren hemen kulaklarımı kapatmıştı. Alttan alttan ona bakan çatık kaşlı beni gördüğünde "Duyma sen ben de uygulamak falan istersin"
Aslında iyi fikirdi.
Önce abime soksam olur muydu? "Fikir hoşuma kaçmadı değil" mırıldandıklarımla dehşetle gözlerini büyüttü.
Ağlayışlarıma rağmen hafifçe tebessüm ettim. Evren bam başka bir dünyaydı. Kabul ediyorum ilk başlarda onun gibi birinden hoşlanma ihtimalim olduğunu düşünmüyordum.
Ama zaman ilerledikçe ondan hoşlanmamak elde değildi! Sözleri kırıcı biraz da can acıtıcıydı belki ama olsun buna rağmen sevmiştim ben onu.
Rağmenler bile bize engel olamamışken bir avuç zihniyetsiz karışmıştı duygularımıza. "Sen hep gül İnci"
Sen hep gül.
Anırmakta dahil mi?
Sanki aklımı okumuşçasına "Anırmakta dahil" demişti. Ve ben bir kez daha ortamın içine sıçmıştım. Duygularım bir çıkmaza sürüklenmişti bile. "Hadi Evren gidiyoruz" time bakıp son kez bana baktı.
"Bu benim bu timdeki son görevim abinin acısını bir daha açmayacağım bir de elimden geldiğince yazacağım" küçük bir buse kondurdu kafama.
Varla yok arasındaydı.
"Geri geleceksin söz mü?"dediğimde yüzümde gezindi gözleri.
"Ben senden hiç gidemedim ki İnci benim bütün yollarım sensin ama gene de söz olsun" diyerek arkasındaki arabaya yöneldi.
Kalp krizi geçirsem yeriydi. Dayanamayarak bileğimdeki tokamı çıkardım. "Evren" hafifçe bağırdım. Yavaşlayarak bana döndü.
Küçük adımlarla yanına ulaşıp bileğine tokamı geçirdim. "Hala daha affetmesem de seninle olduğumu bil" bileğini bırakarak tekrar eski yerime adımladım.
Ellerimi dudağıma götürerek öpücük attım. Hava da yakalayarak bileğine koydu.
Sen benim yaşam damarımsın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Askerin Tek Zaafı
Teen Fictionİnci abisini aramak isterken yanlış numarayı tuşlaması sonucunda abisinin timinden birini arar. Aradığı kişiyle zor zamanlar geçirmesine rağmen ona alışır. Konuşurken sakladığı sırların ortaya çıkmasıyla olaylar karışır. İnci duvarları yıkılmayan bu...
