Chapter 22

644 83 24
                                    

UNI...

{တတ်ကြွမှုအပြည့်ဖြင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ကျွန်တော်ကို ဆီးကြိုနေမည့်သူ့ပုံရိပ်လေးကို တွေးပြီး ရင်ခုန်လာသည်။သူ ကျွန်တော်ကို ချစ်နေတာ သေချာတယ်။သူ့မျက်ဝန်းတွေက အရမ်းလေးနက်နေပြီး ကျွန်တော်ကို တစ်ခုပြောဖို့အတွက် ကြိုးစားနေတာကို မေ့မရဘူး။

«ဒုံဟျော့ခ်!»

ခေါင်းမိုးထပ်ကို ကြည့်ရင်း သူကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ပြန်ဖြေသံမကြားတာကြောင့် စိတ်မရှည်
သည့်ကျွန်တော်ကပဲ ခေါင်းမိုးထပ်ကို တတ်သွားလိုက်သည်။မင်း ကိုယ်ကို စောင့်နေတာ ကိုယ် သိတယ်။ပြီးတော့ မင်းကို ကိုယ် ဝန်ခံစရာ ရှိတယ်။ပြောစရာလည်း ရှိတယ်။ကိုယ်နဲ့ Cheerleader ခေါင်းဆောင်းနဲ့က ဘာမှမဟုတ်ဘူး။နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အပြန်အလှန် ကူညီပြီး တွဲခဲ့ကြတဲ့ဆက်ဆံရေးမျိုးထက် မပိုခဲ့ဘူး။

«ဒုံဟျော့ခ်»

အခန်းတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည့်အချိန်မှာ ရှင်းလင်းနေသည့်အခန်းက ကျွန်တော်ကို စိတ်ခြောက်ခြားဖွယ်ကောင်းအောင် ကြိုဆိုနေသည်။

«ဒုံဟျော့ခ်»

မယုံနိုင်မှုတွေဖြင့် အခန်းတစ်ခုလုံး ပတ်ရှာမိတယ်။စိုးရိမ်မှု၊ပူလောင်မှုတွေဖြင့် ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ နာကျင်လာသည်။သူ ကျွန်တော်ကို ထားသွားတာလား။နှုတ်ဆက်စကားတောင် မပြောဘဲလေ။

ဟင့်အင်း။မဖြစ်နိုင်တာ။ကျွန်တော် ထိုနေရာမှာ ပြေးဆင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။ဟုတ်တယ်။သူ ကျွန်တော်တို့အိမ်ထဲမှာ မေမေကို ဟင်းကူချက်နေတာ ဖြစ်မယ်။

«ဒုံဟျော့ခ်»

«သားငယ်»

ဟင်းချက်နေသည့်မေမေက ကျွန်တော်ကို ကြေကွဲစွာ ကြည့်လာသည်။ပြီးတော့ ကျွန်တော်အနားတိုးလာပြီး နှစ်သိမ့်ပေးဖို့အတွက် ကြိုးစားနေသည်။ဟင့်အင်း။နှစ်သိမ့်ပေးစရာမလိုဘူး မေမေ။ဒုံဟျော့ခ်က ကျွန်တော်ကို ထားသွားမဲ့ကလေး မဟုတ်ဘူး။

ရေခဲမုန့် ။ဟုတ်တယ် သူ ရေခဲမုန့်သွားဝယ်စားတာ ဖြစ်မယ်။

အိမ်ထဲမှာ ပြေးထွက်ပြီး သူကို နေရာအနှံ့သွားရှာခဲ့တယ်။လမ်းတွေ မမှတ်မိလို့ မျက်စိလည်နေတာများလား။

WHEN YOU REMEMBER ME Donde viven las historias. Descúbrelo ahora