DİVANE GELİN (BERDEL)

20.SAHTE ÇİÇEK

Selammmm biz geldik canlarım ciğerlerim!

Nasılsınız?

Bölüme geçmeden önce oy vermeyi unutmayın lütfen bol bol yorum bekliyorum.

Sizi seviyorum,keyifli okumalar...

    
                               ♠️

Yazardan....

Bahoz artık sussa da konuşsa da o kadar yorgundu ki Dila’ya ne Derse desin ona inanmayacağını biliyordu. Kalbi kasıldu bu düşünceyle sonra düşündü o Dila’ya hep böyle hissettirmişti, değil mi?

Ulan Bahoz, dedi içinden ulan it!
Kalktı yavaşça Dila ona bakıyordu merakla.

“Peki,”diye fısıldadı Bahoz, arkasını döndü.

Dila kaşlarını çattı.Ne yani bu kadar çabuk mu pes etmişti?

Kapıya doğru yürüdü Bahoz ağır adımlarla.Attığı her adım kadının kalbini eziyordu oysa ki o istemişti gitmesini,anlayamıyordu neden sızlıyordu kalbi?

Bahoz kapıdan çıkmadan önce genç kadına döndü.”Yine geleceğim.”

Sessizlik. Aldığı tek cevap buydu.O da sessizce çıktı odadan, şimdilik yapacak bir şeyi yoktu

.
Ertesi gün odanın kapısı tıklatıldığında Dila gelen kişinin kocası olduğunu düşünerek”Ne var!”diye bağırdı.

Ama odada beliren kişi Bahoz değildi.
Uzun boylu zayıf ama oldukça çekici görünen, otuzlu yaşlarda sarışın bir adamdı.Üstündeki beyaz önlükten onun bir doktor olduğunu anlayan Dila yaptığı ayıp yüzüden kızardı.

Doktor kısık gözlerini kadının üstüne dikti.”Ne mi var?”

Dila başını iki yana sallayarak utançtan ölmek üzereyken doktor hafifçe sırıttı. ”Kontrol var sevgili kaba hastam.”

İlerleyip yatağın başında dikildi ve kollarını birleştirdi.”İzin var mı?”

‘’Afedersiniz,”diye konuştu Dila mahcubiyetle.”Ben sizi başkası sanmıştım.”

“Keşke sanmasaymışsın.”

Dila ona mahcup olduğunu bir an unutup öfkeyle”Özür diledim, bilmem farkında mısınız?”

Doktor sarı saçlarının arasından geçirdi ellerini.”Bu hastanedeki ilk iş günümde çok kaba bir hastaya denk geldim sanırım.”

“Ben kaba birisi değilim.”

Tam o esnada kapıdan içeri izinsizce süzülen Şilan karısında gördüğü adamı baştan aşağıya beğeni ile süzüp adeta transa girmiş gibi dondu.

“Abla,”dedi Dila onun bu tavırlarına anlam veremeyerek.Adam bakıyordu yahu!

“Dur ablacığım, bu mankenin senin hastane odanda ne işi olduğunu düşünmeye çalışıyorum.”

Dila olduğu yerde tekrar kızarırken adam gülümsedi.”Sonunda sıcak ve kibar biri.”İlerleyip elini uzattı Şilan’a.”Ben doktor Serdar.”

“Ben de hasta,”Şilan başını salladı.
”Aman yani hasta yakını, Dila hasta olan,Ablasıyım ben.”Kafasını kardeşine doğru eğdi.”Bu ne be!”

“Abla,”dedi Dila uyarır gibi,ona bakışlar atıyordu.

Serdar başını sallayıp gülümsedi.”Daha bu sabah mesaiye başladım ama sanırım eğlenceli olacak.”

“Mardin eğlencelidir.”

“Ya,”dedi Dila ima ile ablasına bakarak.”Hem de ne eğlence!”

Kaç gündür İstanbul’a gitmek için başının etini yiyen, Mardin’e demediğinşn birini bırakmayan bu kız değil miydi, ne olmuştu da birden bilmem kaç derece dönmüştü.