13. Bölüm

390 12 0
                                    

Sabah işe gitmek için erken kalktım akşam için korkuyorumdum ya elime yüzüme bulaştırırsam, sakin olmalıyım güçlü olmalıydım, asmye vardığım zaman Rojda aradı
Zeynep: alo Rojda
Rojda: Zeynep ben 1 saat geç geleceğim beni idare edebilirmisin
Zeynep: ederim ederim merak etme, Azem nasıl
Rojda: aynı değişik bir şey yok
Zeynep: bir şey lazım olursa ara
Rojda: ararım merak etme, görüşürüz
Zeynep: görüşürüz.
Hemşire odasına geçtim masanın üzerindeki kutuyu yere indirdim. Hastalar gelmeden dosyadaki bilgileri bilgisayara geçirmeye başladım ama aklıma tekrar akşamki davet geldi daha plan yapmamıştık tek bildiğimiz flaş bellek her zaman Jahenin ceketinde olduğu, hastalar gelmeye başlayınca masadan kalkıp onlarla ilgilenmeye başladım, sabah yoğun başlamıştı bir saat sonra Rojday ile Azad geldi.
Rojda: günaydın
Zeynep: günaydın
Rojda: kalabalıkmış
Zeynep: birazdan giderler işlerini hallettim, hastalar gittikten sonra doktor odasına geçtik.
Rojda: akşam için korkmuyormusun
Zeynep: biraz, ayrıca daha plan yapamadık ona kafam bozuldu
Azad: ben hallettim o işi merak etme sen sadece onla davete katıl. Davetin yapılacağı yer arkadaşımın oteli, oradan güvenilir 3 kişi ayarladık, biri koruma olarak senin etrafında olacak bir şey olursa seni oradan hemen uzaklaştıracak diğer ikisi garson olarak çalışacak sana fotoğraflarında göstereyim, telefondan adamları gösterdi.
Azad: asıl plana gelelim Jahen şaraba bayılır, ilk konuşma yapılacağı sıra etraftaki ışıklar azalacak gelen davetliler konuşma yapacak kişiyi alkışlamaya başladığı sırada garsonlardan biri yanlışlıkla şarabı ceketinin üstüne dökecek, sende bende temizlik takıntısı var diyip ceketi çıkarmasını sağlayıp temizlemesi için diğer garsona vereceksin, davet bitimine yakın oradan çık koruma zaten peşinde olacak o sana flaş belleği verecek, bende otelin önünde seni bekleyeceğim.
Zeynep: basit bir plana benziyor
Azad: aynen sadece dikkatli olman lazım yapamayacağını anladığın zaman korumaya başınla işaret ver ben gelip seni oradan çıkarırım.
Zeynep: umarım gerek kalmaz.
...
Azad
Asmde çıkıp bağ evine gitmek için yola koyuldum Azem'in durumu kötüydü ilk defa onun için bu kadar endişeliydim, küçükken oynadığımız oyunlar aklıma geliyordu ben Rojda Azem, mahalledeki tüm çocuklar bizden korkardı özellikle Azem'den hep onun gibi olmak istemiştim adımın geçtiği yerde insanlar benden korksun isterdim, her zaman yanımda olup bana destek oldu özellikle babamla kavga ettiğimiz zaman. 18 yaşıma gelmiştim yine babamla kavga edip evden ayrılmıştım Azem kalmam için beni depoya götürmüştü, akşam olmuştu dışarıda 2 tane koruma dışında kimse kalmamıştı bende içeride sigara içmeye karar verdim silahlardan dolayı içeride içmek yasaktı hava soğuk olduğu için dışarı çıkmak istemedim tam sönmeden çöp kutusuna kalan sigarayı atıp korumalara görünmeden depodan çıkmıştım çöpten yangın çıkıp etrafı sarmış depo yanmaya başlamıştı, bir tane koruma ben içerideyim sanıp içeri girip duman zehirlenmesinden ölmüştü, o zamanda beri Azem'in gözünde sorumsuz biriydim, haklıydı öyleydim en sevdiği adamlarından biri boş yere ölmüştü, şuan onun içn sorumluluk almak istiyordum. Böyle bir konuda kimseye güvenemezdim onun için her şeyi benim halletmem lazımdı, ayrıca Zeynepte vardı işin içinde tekrar sevdiği birinin zarar görmemesi lazımdı.
...
Saat 4 olmuştu zaman ilerledikçe stresim artıyordum, korkmaya başlıyordum yapmazsam diye, Allahım bana yardım et, Rojdanın konuşmasıyla kendime geldim
Rojda: çıkalım artık sen git hazırlan bende abimin yanına gideyim
Zeynep: tamam
Rojda: Zeynep, yanıma gelip elimi tuttu, dikkatli ol kötü bir şey olursa hemen uzaklaş oradan.
Zeynep: merak etme olmayacak.
Fuat onu almaya gelmişti, bende kutuyu alıp eve gidip hazırlanmaya başladım. Saat 5:30 olduğu zaman beklemeye başladım.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SarmaşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin