17. Bölüm

270 10 0
                                    

Kapının tıklamasıyla kafamı bilgisayardan kaldırdım, Rojda gelmişti.
Rojda: abi kahvaltı hazır
Azem: tamam geliyorum.
Rojda: dünü konuşamadık, nasıl geçti
Azem: güzeldi, gerisini Zeynep anlatsın, ona kızgın değilsin değilmi
Rojda: biraz kırgınım diyebilirim.
Azem: o da üzgündü sana anlatmadığı için, ama bugün senle konuşacakmış
Rojda: işler yoğundu geçen hafta doğru düzgün konuşma fırsatımız olmadı zaten, yaşanan olaylar malum çokta zorlamak istemedim bu konuyu konuşmak için.
Azem: o da uygun zamanı bekliyor, hadi kahvaltıya gidelim. Rojdayla yemek odasına geçtim. Herkes masada bizi bekliyordu Rojdayı yerine götürdükten sonra tam babamın karşısına oturdum.
Azem: hep birlikte toplanmışken size bir şey söylemem lazım. Ben evlenmeye karar verdim.
Herkes şaşkın şaşkın bana bakıyordu, sonra babam sevinçten ayağa kalkıp.
Abdullah ağa: makbule hanım (üvey annem) hazırlıklara başlayın kız istemeye gidiyoruz.
Azem: baba daha bitirmedim, babam tek kaşını kaldırarak bana baktı yerine oturup konuşmaya başladı
Abdullah ağa: bak uzatmak istiyorum deme hep bu günü bekledim, bende artık torun sahibi olmak istiyorum. Söyle bakalım kimlerden bu kız, babası kim.
Azem: adı zeynep, yeni gelen hemşire, onunla evlenmek istiyorum. Babam duyunca şoka girdi, sinirlenmeye başladı elindeki bardağı hızlıca masaya vurdu.
Abdullah ağa: kim dedin sen
Azem: yeni gelen hemşire dedim, onunla evleneceğim.
Abdullah ağa: bana bak Azem, başka kız bulamadın mı, ailemize yakışacak birini bulamadın mı, sesi tüm konakta duyulmuştu.
Azem: baba, sinirlenmiştim ayağa kalkıp konuşmama devam ettim, ben onu seviyorum onunla evleneceğim, asıl siz ona yakışacak insanlar değilsiniz. Odadan çıkmak için kapıya yöneldim
Abdullah ağa: bekle orada it oğlu it, dönüp babama baktım yanıma gelip konuşmaya devam etti, eğer bir daha o kızı seviyorum dersen defol git bu evden
Azem: o kızı seviyorum. Yüzüme tokat attı, rojda baba diye seslendi ama cevap vermedi odadan çıktı gitti, bende peşinden gittim,
Azem: bekle Abdullah ağa, bahçenin ortasında durdu sırtı bana dönüktü, ben o kızı seviyorum ve evleneceğim artık senin kararlarını yaşamak istemiyorum, beni rahat bırak, etrafıma baktığım zaman herkes konağın bahçesine toplanmış babamla kavgamı izliyorlardı
Abdullah ağa: buradaki herkes şahidim olsun artık senin gibi evladım yok her şeyi bırak defol git bu evden o kızı bırakana kadar da eve gelme, son sözüm budur. Yanına gidip konuşmaya devam ettim
Azem: artık sizin gibi ailem yok benimde son sözüm budur, odama çıkıp valizimi yatağın üstüne koydum dolaptaki kıyafetlerimi toplayıp valizime koymaya başladım kapı açıldığı zaman kafamı kaldırıp kimin geldiğine baktım Rojdaydı yatağın kenarına gelip konuşmaya başladı
Rojda: abi, ne yapıyorsun bırak eşyalarını, ben babamla konuşurum ikna ederim.
Azem: her zaman onun dediğini yaptım bu saatten sonra artık kendi kararlarımı vereceğim kendi hayatımı yaşayacağım, hem onu biliyorsun ikna olmaz, Zeynep'i kabul etmez, Rojda: abi nereye gideceksin peki. Yanına gidip anlından öptüm
Azem: beni merak etme başımın çaresine bakarım, Haa Zeynep'e bir şey söyleme ben onunla konuşacağım, valizimin kapağını kapatıp odadan çıktım, aşağı indiğim zaman Betül bahçede beni bekliyordu.
Betül: abi nereye gideceksin
Azem: sen beni merak etme, hadi okuluna geç kalıyorsun. Gelip bana sarıldı.
Betül: kendine dikkat et.
Azem: sende dikkat et acil bir şey olursa ara tamam mı
Betül: tamam abi. Valizimi arabaya yerleştirip, depoya gitmek için yola çıktım.
...

Öğlen arası olmuştu artık Rojdayla konuşmam lazımdı Azemle ilişkimizi benden de duyması gerekiyordu. Doktor odasının kapısını tıkaltıp içeri girdim.
Zeynep: rojda müsait misin
Rojda: gel gel müsaitim, masasının kenarındaki sandalyeye oturup Rojdaya döndüm.
Zeynep: senle Azem hakkında konuşmak istiyorum.
Rojda: sonunda bu konuşmayı yapıyoruz.
Zeynep: bizim ilişkimizi bildiğini biliyorum sana önceden anlatamadığım için özür dilerim, işler çok yoğundu bir sürü olay yaşadık uygun bir zamanda senle ayrıntılı konuşmak istedim.
Rojda: önemli değil sana kırgın değilim, dediğin gibi bir sürü olay yaşadık. Dün nasıl geçti
Zeynep: çok güzel geçti, Azem'in evine gittik kahvaltı yaptık, bahçede gezdik sonra film izledik.
Rojda: güzel zaman geçirmişsiniz, evi bitmiş mi, uzun zamandırlı gitmedim oraya
Zeynep: bitmişti sadece mobilyalar eksikti.
Rojda: Zeynep bu soruyu biraz geç soruyorum ama sormak zorundayım eski nişanlını uttun mu. Soruya şaşırmıştım, böyle bir soruyu beklemiyordum.
Zeynep: Furkan benim için bitti için rahat olabilir, ona karşı içimde artık bir şey yok nefret bile yok, benim için yok öyle biri bu dünyada.
Rojda: onu unutmana sevindim, abim gerçekten seni seviyor.
Zeynep: bende onu seviyorum.
Rojda: ne zaman okula gideceksin
Zeynep: Azem birazdan gelecek onla gideceğiz.
Rojda: eksik bir şey yok değil mi.
Zeynep: yok yok merak etme. Kapı çalındı içeri Azem girdi.
Azem: hanımlar sohbetiniz bol olsun.
Rojda: hoşgeldin abi
Zeynep: hoşgeldin
Azem: beni görünce bu kadar mutlu olacağınızı bilseydim erken gelirdim, karşımdaki sandalye oturup bana göz kırptı.
Rojda: bizde senin hakkında konuşuyorduk.
Azem: beni yengene biraz övseydin. Azeme baktım yüzünde herkesten sakladığı gülümsemesi vardı onu böyle görünce bende mutlu oluyordum.
Rojda: merak etme ben söylemem gerekiyorsa onu söyledim, işte Zeynep öyle abim aşırı kirli pasaklı haa akşam kahvesine önem verir yapmazsan senin için kötü olur. Azem yanıma gelip diz çöküp elimi tuttu
Azem: sevgilim onu dinleme beni dinle yalan söylüyor yemin ederim öyle değilim.
Zeynep: yaa nasılda korktu, boynuna sarılarak, sana güveniyorum merak etme Rojda şakasına dedi. İkimizde güldük.
Rojda: hadi gidin işim gücüm var, İkimizde kalkıp Rojdanın yanına gidip ona sarıldık.
Azem: sen abinimi kıskandın.
Rojda: evet kıskandım, şimdiye kadar hayatındaki tek kız bendim ama şimdi seni paylaşmak zorundayım.
Azem: ikinizde benim için en önemli kişilersiniz sizi kaybetmek istemiyorum.
Rojda: hadi gidin okul kapanmasına az kaldı.
Azem: peki tamam gidiyoruz.
Odadan çıkıp eşyaların olduğu kutuyu alıp Azem'in arabasına yeleştirip arabaya bindim Azemde diğer kutuyu alıp arabaya koydu sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı.
Zeynep: Azem sana bir şey soracağım
Azem: sor sevgilim
Zeynep: hayatına giren ilk kadın benmiyim.
Azem: evet sensin, kalbimde rojda dışında kadın yoktu, ama seni gördüğüm ilk anda kalbim hızla atmaya başladı artık senin için atıyor sen yanımdan gittiğin zamanlar kalbimde seninle gidiyor. Elini tutup yanağından öptüm, artık emindim benimde kalbim onun için atıyordu
...

SarmaşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin