Sarmaşık

31. Bölüm

Sabah erkenden kalkıp telefonumu alıp mutfağa gittim Azem hala yatıyordu, akşam geç gelmişti, uzun zamandırlı görmediği bir arkadaşıyla görüşmüştü adı Keremdi, akşam yemeğine bize gelecekti ondan bir kere bahsettiğini hatırlıyorum, lise yıllarında Azem Fuat ve Kerem birlikte takılırmış sadece bu kadar bahsetmişti.

Dolaptan gıdaları çıkarıp akşam hazırlayacağım yemek için hazırlıklara başladım, Keremin 3 yaşında bir oğlu vardı onunda yiyebileceği şeyler yapmalıyım, uzun zamandırlı küçük çocuklara yemek yapmamıştım, annem çalışırken Alperene hep yapardım ama o da beğenmezdi en sonunda tost yapardım onu yerdi.
Azemin kapıda beni izlediği fark ettim, elleri cebindeydi kafasını kapiya dayamıstı gözlerinde yorgunluk vardı gülümsemeye çalışıyordu

Zeynep: Günaydın sevgilim
Azem: Günaydın, hayatımın anlamı
Zeynep: kapıda öyle duracakmısın yoksa bana yardım mı edeceksin
Azem: ikisini de yapabilirim çünkü ikiside bana zevk veriyor.
Zeynep: Azem, toprak sence neyi sever akşam onun için özel bir şeyler yapmak istiyorum
Azem: bilmiyorum sevgilim istersen Kereme sorarım.
Zeynep: hmm ben bizimkilere sorayım olmazsa sonra ona sorarsın
Azem: sen nasıl istersen. Yanıma gelip beni kollarının arasına aldı. Sonsuza denk böyle kalsak ne olur o güzel kokunu içime çeksem, pamuk gibi yumuşak saçlarını okşasam, sonra kızaran yanaklarını öpsem, sende ahh yeter Azem desen ne olur.
Zeynep: iyi hatırlattın yeter bu kadar bir sürü işimiz var .
Azem: sevgilimi biliyorum bir kerede benim dediğimi yapsak
Zeynep: akşama misafiri ben değil sen çağırdın.
Azem: tamam kızma küçük hanım sen ne dersen o, Alperen ne zaman gelecek
Zeynep: birazdan gelir, kapı çalışmasıyla Azem kapıya bakmaya gitti.
Alperenin sesi geliyordu, Azem ile birlikte kahkaha ata ata mutfağa girdiler. Bu sefer ikisi kapının önünde beni izlemeye başladılar
Zeynep: hoşgeldin ablam, öyle durmayacaksiniz değil mi
Alperen: hoşbuldum ablam, sarılmak istiyorum da yoldan yeni geldim kötü kokuyorum duş alsam güzel olacak
Zeynep: tamam sen duşa gir bende kahvaltı hazırlayayım size
Azem: bende karıma yardım edeyim. Azem yanıma gelerek buzdolabının kahvaltılıkları çıkarmaya başladı, Alperende banyoya gitmişti.
Zeynep: Azem
Azem: efendim sevgilim.
Zeynep: Alperen Mardine gelmese olur mu
Azem: bu nereden çıktı şimdi
Zeynep: bilmiyorum, baban bize iyi davranıyor ama ben kötü bir şey olacak diye korkuyorum ona zarar gelsin istemiyorum. Azem kahvaltılıkları masaya bırakıp elleriyle omuzlarımdan tuttu
Azem: merak etme sevgilim ben bir şey olmasına izin vermem.
Zeynep: biliyorum, sevgilim ama yinede korkuyorum, ne kadar olumlu düşünsemde olmuyor aklıma yaşadığımız şeyler geliyor.
Senin tekrar yaralanmanı istemiyorum, çok zor günlerdi tekrar yaşamak istemiyorum, dayanacak gücümün olduğunu düşünmüyorum.
Azem: sen çok güçlü bir kadınsın bunu unutma, o günler bizim için kötü zamanlardı ve geçti gitti seninde unutmanı istiyorum. Hem yarlanmam ikimizi bir araya getirdi.
Zeynep: Komik değil ölebilirsin
Azem: senin için dünden ölmeye razıyım
Zeynep: öyle deme, sinirlenmiştim
Azem: tamam tamam kızma, ben hep buradayım senin yanındayım.

Kahvaltıdan sonra Azem mutfağı toplamamda bana yardım edip işe gitti, Alperende arkadaşları ile buluşmak için dışarı çıktı.
Evde yalnız kalmıştım temizlik yaptıktan sonra yemekleri pişirip, mutfağı toplayıp yatak odasına gidip akşam giyeceğim kıyafeti ütülemeye başladım, saat akşam 5 olmuştu Kerem ve Azem birlikte gelecekti gelmelerine daha 2 saat vardı, şalımıda ütüledikten sonra makyaj masasına geçip akşam için makyaj yapmaya başladım, çok makyaj yapmayı sevmediğim için sade bir makyaj yapmaya başladım ama midem bulanmaya başlayınca hızla banyoya gidip kusmaya başladım.
Yatak odasına gidip dolaptan ateş ölçeri alıp ateşime baktım 36.4 gelmişti normaldi, midem tekrar bulanmaya başlamıştı mutfağa gidip ilaçları koyduğum dolaptan mide bulantısı için ilaç aldım. Yatak odasına geri dönüp hazırlanmaya devam ettiğim sırada Şeyma aradı, çok konuşmaya halim yoktu ama ısrarla aradığı için açmak zorunda kaldım.