Our Impending Sunset (On Hold)

Chapter 25 - Toothbrush

"Aren't you full? huh?"

Napanguso nalang ako dahil kanina pa nagrerelamo tong si Ma'am e hindi naman siya kakain. Currently, I'm cooking carbonara.

Hinahalo ko lang yung sauce na ginagawa ko tapos si Ma'am naka upo chair habang nakahalukipkip. Ewan ko ba kung ano pinuputok ng butchi niya, nagugutom nga ko.

Paano ba naman kasi ang sabi niya hindi niya raw uubusin yung mga binili naming street foods kanina tapos ang ending tig-iisang stick lang nakain ko, tibay din ni Maam e.

"No, I'm actually starving," napanguso ako. Tinikman ko ang sauce at nang malasahang pwede na ito ay pinatay ko na ang stove. "Gusto niyo po kumain?" I asked Maam dahil magsasandok na ko.

"I just ate, kid. That was such a nonsense question."

Natigilan ako sa sinabi ni Maam. Anak ng. Nagtatanong lang e. I just shrugged at hindi na nagsalita, nonsense pala e. Unahin ko na munang pakainin mga alaga ko kesa makipagbardagulan kay Maam.

Kumuha ako ng isang bowl at nagsandok ng pasta tsaka ito nilagyan ng sauce. Inilapag ko muna ito sa lamesa, napatingin pa ko kay Maam dahil talaga namang ramdam na ramdam ko ang bawat titig niya. She's literally watching my every move, what the ef.

"No change of mind, Miss? wala namang masama kung kakain ka ulit."

"Even so," tumayo ito. "Eat your carbonara well, I'll save that for later." sambit nito bago naglakad paalis ng kusina.

Nung una ay hindi ko agad nakuha ang ibig sabihin ni Maam kaya saglit pa akong natigilan. Napailing nalang ako ng matauhan. Kumuha muna ako ng malamig na tubig sa ref at sinalin ito sa baso bago umupo at nagsimulang kumain.

Ngunit nang nasakalagitnaan ako ng pag nguya ay may bigla akong naalala.

Nakita namin si Maam kanina na nakadantay sa car ko diba, I wonder why. Nakalimutan ko kasi kanina. Tanongin ko nalang siya mamaya, sa tingin ko ay manunuod naman siya sa living mamaya tulad ng lagi niyang ginagawa.

Pagtapos kumain ay hinugasahan ko lang ang pinagkainan ko tsaka ako nag linis ng katawan. I was brushing my hair in front of the mirror. Bigla akong napatitig sa mukha ko kaya naging mabagal ang pagsuklay ko.

This face, from my forehead to my chin, and these features remind me of her, my mom specifically. I can't help but caress my right cheeks. I miss her. I miss my mom. Napakagat nalang ako sa ibang labi ng maramdaman kong pagiinit ang mga mata ko. Every time kasi na nakikita ko ang mukha ko salamin ay si Mom ang naalala ko,  were more likely look alike than to my dad.

Napahinga ako ng malalim para pigilan ang pagtulo ng luha ko. Memories cant bring back but can be reminisce at iyon lang ang lagi kong ginagawa. Tinapos ko ang pagsusuklay at pabagsak na humiga sa kama. Nakatitig lang ako sa kisame. No thougths are running in my mind but there is one thing that I want to do right now. And that is to visit the grave of my real mom.

I grabbed my phone on the side table to check the time. It's already past nine but I don't care. I get up to wear my hoodie and black cap. I also grabbed my phone and wallet because I was planning to buy some ice cream at the convenience store before going to the cemetery.

Paglabas ko ng room ay tahimik na paligid ang sumalubong sakin. I look around dahil wala talaga akong tunog na naririnig. Lumakad pa ako papuntang living but I also saw nothing. Napakibit balikat nalng ako. Himala hindi ata nanuod si Maam ngayon. Busy siya ngayon ah.

Tahimik akong lumabas ng apartment. I enter my car and drive to the nearest convenience store just like what my plan is. Nang makarating ay agad akong pumunta sa ice cream section, I grabbed one cookies and cream tube and also tubig na rin. Binayaran ko iyon at umalis na.