ប្រពន្ធទាសករ 🖤🥀(ចប់)

ភាគទី15 : ឬមួយក៏មានអ្នកណាយកនាងទៅណា ??

@ព្រឹកថ្ងៃថ្មី //

កាលពីយប់រាងក្រាស់ ជុងហ្គុក បានរំលោភបំពានលើរាងកាយរាងតូចទាល់តែអស់ចិត្តអស់ចិត្តរបស់
នាយទើបយល់ព្រមបញ្ឈប់វាក៏ម៉ោង1យប់ឯណោះថែមទាំងប្រើអោយរាងតូចជូតសម្អាតក្នុងផ្ទះបាយតែម្នាក់ឯងទាំងកណ្ដាលយប់ទាំងដែរអ្នកម្ខាងទៀតទ្រោមខ្លួនខ្សោះកម្លាំងសឹងតែដើរត្រឡប់ទៅបន្ទប់សម្រាកវិញមិនចង់រួចទៅហើយ

< កាលពីយប់តើឯងបាត់ទៅណា? ឯងបានប្រាប់យើងថាចេញទៅរកអ្វីញាំតែហេតុអីក៏យើងចេញទៅរកឯងមិនឃើញអញ្ចឹង? > លីលី បានស្រដីសួរទៅ កាន់រាងតូច ថេយ៉ុង កំពុងអង្គុយអោនមុខចុះនោះធ្វើអោយអ្នកម្ខាងទៀតបានលឺហើយក៏ប្រញាប់ងើប មុខឡើងសម្លឹងមើលទៅនាង

< គឺ...គឺខ្ញុំបានចេញទៅនិយាយទូរស័ព្ទជាមួយនឹងអ្នកមើលថែប៉ារបស់ខ្ញុំនៅឯក្នុងសួនខាងមុខភូមិគ្រឹះដោយសារតែនឹកប៉ារបស់ខ្ញុំទើបខ្ញុំបានខលទៅគាត់ដើម្បីសួរនាំពីអាការៈលោកប៉ាផង > ថេយ៉ុង ជ្រើសរើសនិយាយកុហកទាំងមិនចង់ប៉ុន្តែគេក៏គ្មាន
ជម្រើសដូចគ្នាព្រោះបើសិនជាខ្លួននិយាយប្រាប់ការ
ពិតវាក៏មិនបានមានផលល្អត្រឡប់មកវិញគឺមានតែ
ត្រូវឈឺខ្លួនទៀត

< បែបហ្នឹងទេហ្ហេស? ដឹងទេ? ខ្ញុំពិតពិតបារម្ភពី
ឯងខ្លាំងណាស់នៅពេលរកឯងមិនឃើញបែបនោះព្រោះខ្លាចថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងលើឯងទៀតប៉ុន្តែ
ដោយសារតែខ្ញុំខ្លាចថា យូប៊ី ភ្ញាក់ពីគេងស្រែកយំរកឯងទើបខ្ញុំត្រឡប់មកមើលនាងវិញ > លីលី ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះនៅក្បែរគេហើយនិយាយប្រាប់ដោយបញ្ចេញទឹកមុខបារម្ភពីគេព្រោះកាលពីយប់នាងពិតជាព្រួយបារម្ភពីគេពិតមែនទើបចេញទៅតាមដើររកគេស្ទើរឆ្គួតប៉ុន្តែដោយសារតែនឹកឃើញ
ដល់នាងតូច យូប៊ី គេងនៅក្នុងបន្ទប់ម្នាក់ឯងទើប
នាងត្រឡប់មកបន្ទប់វិញ

ប៉ុន្តែនាងបាននៅអង្គុយរងចាំមើលរាងតូចដដែលរហូតដល់ត្រូវគេងលក់មិនខ្លួនក៏មិនបានដឹងថាគេត្រឡប់មកបន្ទប់វិញតាំងពីពេលណាដូចគ្នាគឺទាល់ តែព្រឹកឡើងក៏បានឃើញ ថេយ៉ុង កំពុងគេងអោបកូនស្រីរបស់គេ

< អរគុណឯងហើយដែលបារម្ភពីខ្ញុំទោះបីពួកយើងទើបតែស្គាល់គ្នាក៏ដោយប៉ុន្តែខ្ញុំចាប់ទុកឯងគឺជាមិត្តដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំ > ថេយ៉ុង លូកដៃទៅកាន់ក្ដាប់ដៃរបស់នាងហើយនិយាយប្រាប់ដោយរលីងរលោងរកយំ