ជុងហ្គុក បានអោយអ្នកបម្រើគ្រប់គ្នាឈប់សម្រាករយៈពេល3ថ្ងៃដើម្បីអោយពួកគេបានទៅលេងឪពុក ម្ដាយបងប្អូននៅឯផ្ទះឬនៅណាជារឿងរបស់ពួកគេខណៈពេលមានពេលសម្រាកអ៊ីចឹងរាងតូចក៏បានត្រឡប់ផ្ទះរបស់ខ្លួនព្រោះចង់ដឹងថានៅទីនោះយ៉ាងមិចទៅហើយតែវាក៏ធ្វើអោយគេនឹកឃើញដល់ម្ដាយ កូនពីរនាក់នោះបានជាគេទាក់ទងទៅរកម្ដាយចុងរបស់ខ្លួនដើម្បីចង់អោយនាងប្រាប់ពីមន្ទីរពេទ្យដែល អ៊ែលហ្សី កំពុងសម្រាកព្រោះគេចង់ទៅមើលអោយឃើញដោយផ្ទាល់នឹងភ្នែកថាប្អូនស្រីចុងរបស់ខ្លួនពិតជាបានគ្រោះថ្នាក់កំពុងសតែម្រាកព្យាបាលនៅឯមន្ទីរពេទ្យពិតមែនពួកគេមិនបានកុហកខ្លួន
< ហ្ហឹកៗៗ កូនថេយ៍ឃើញទេម៉ាក់មិនបាននិយាយកុហកកូនឡើយតែប្អូនកូនបានគ្រោះថ្នាក់ពិតមែន
នេះថ្នាក់មួយរយៈធំទៅហើយនាងក៏នៅមិនទាន់ដឹង
ខ្លួនទៀតម៉ាក់ពិតជាព្រួយបារម្ភពីនាងខ្លាំងណាស់ >
ស៊ូយ៉ុង ហាស្ដីរៀបរាប់ប្រាប់ទៅកាន់ ថេយ៉ុង
ទាំងទឹកភ្នែកទឹកសំបោរឈរសម្លឹងមើលទៅកូនស្រីកំពុងដេកស្ដូកស្ដឹងនៅលើគ្រែអ្នកជំងឺព្រមទាំងមាន
អុកសុីសែននឹងប្រដាប់ជំនួយពត់ជុំខ្លួននាងទៀត ផង< ម្ដេចក៏មួយខែជាងទៅហើយនាងនៅមិនទាន់ដឹង ខ្លួនទៀតចឹង? ឬក៏ពេលនាងគ្រោះថ្នាក់នាងបានប៉ះ
ទង្គិចនឹងអ្វីខ្លាំងទេដឹង? > ថេយ៉ុង ស្រដីឡើងទាំង
ឆ្ងល់ព្រោះតែមិនយល់ថាប្អូនស្រីចុងរបស់ខ្លួនកើតអ្វីអោយប្រាកដម្ដេចបានជាមួយខែជាងទៅហើយនាងនៅមិនទាន់ដឹងខ្លួនទៀតអញ្ចឹង ??< ម៉ាកក៏មិនដឹងដូចគ្នា ប៉ុន្តែម៉ាក់បានអោយគ្រូពេទ្យ
មកពិនិត្យមើលនាងរាល់ថ្ងៃតែគ្រូពេទ្យប្រាប់ថានាង មិនបានកើតអ្វីខ្លាំងទាំងដែលនាងបានសន្លប់អស់រយៈពេលមួយខែជាងទៅហើយ > ស៊ូយ៉ុង< បើចឹងដូរមន្ទីរពេទ្យល្អទេ ?? > ស៊ុនជុន
ដែលបានមកជាមួយនឹងរាងតូចដែលនោះក៏បានហាស្ដីប្រាប់ទៅកាន់ ស៊ូយ៉ុង< មិនបានទេ !!! > ស៊ូយ៉ុង ស្រែកប្រកែក
មួយទំហឹងយ៉ាងដាច់អហង្ការនាំអោយរាងតូចនឹង
ស៊ុនជុន ងាកបែរទៅរកនាងសម្លឹងមុខនាងមិនដាក់ ភ្នែកដោយការសង្ស័យអ្វីម្យ៉ាង
YOU ARE READING
ប្រពន្ធទាសករ 🖤🥀(ចប់)
General Fiction" ពេលនេះជីវិតឯងជារបស់យើឯងត្រូវតែរស់នៅក្នុងនរកមួយនេះរស់នៅជាមួយនឹងមនុស្សអាក្រក់ដូចជាយើងអស់មួយជីវិត "