[TAMAMLANDI] Soğuk ve sigara kokan nefesi karanlık sorgu odasında yüzüme çarptığını hissediyorum. Bu karanlık odada yüz hatlarını incelemeye çalışırken kalbimin içinde fırtınalar kopuyor. Bu adam bana lisedeki birini anımsatıyor.
Küfür, argo, kendin...
Herkes masaya doluşmuştu. Ailenin tam anlamıyla neşeli olması mutlu ediyordu, her anlamda. Böyle çok kişiyle yemek yemeyeli uzun süre olmuştu.
Yavaş yavaş bardaklar doluyor, tabaklara yemekler alınıyordu. Kimin kiminle kafası uyuşuyorsa konuşup neşeli bir sohbetin içine giriyordu. Bu durumda bana sadece Chaeryeong ve Minho abim kalıyordu.
Arada telefonuma bakıyordum. Babamın 'aramıza dön' adlı bakışını hissedince tekrardan masayla ilgilenmeye başlıyordum.
Karnım guruldamaya başladığında ağzıma birkaç lokma attım.
Babam aklına birşey gelmişcesine ayağa kalktı. İçi şarap dolu kadehini aldı. Heyecanla konuşmaya başladı. "Bugün benim için ki sizler içinde büyük bir gün olduğunu düşünüyorum. Hwang ve Lee ailerinin birleşiminin küçük bir başlangıcı. Şunu belirtmeden edemeyeceğim, çok yakışıyorsunuz!"
O sırada Hyunjin hyungun Felix abime kaçamak ve bir o kadar tatlı bakışını gördüm.
Ve babam sözlerine devam etti. "Bugün Hyunjin ve Felix'in günüdür. Bu iki güzel genç şerefine!"
"Şerefe!"
Sırayla kalkan kadehlerin sesi masayı iyice coşturmuş olmalı ki, kıkırtılar artmaya başlamıştı.
Hyunjin hyung Felix abimin yüzüne tatlı ve küçük busesini konduruvermiştı.
Minho abimin bakışında hem sevinç hem kıskançlık vardı. Bende aynı duyguları hissediyordum. Belki burdan gidecekti, her sabah onun güneş gibi parlayan yüzünü göremeyecek olmak kötü hissettiriyordu. Ama onun bizden uzakta mutlu olacaktı.
Ya da kendini avutmak için boktan bahaneler üretiyorum, bilmiyorum...
____________________________♧
İlk bölüm umarım beğenirsiniz.
Kendinize iyi bakın <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
